20 kwietnia 2024

Ustawa o opiece transgranicznej przyjęta

Zwrot kosztów transgranicznej opieki zdrowotnej według stawek obowiązujących w naszym kraju – to jedno z głównych założeń przyjętej dziś przez Sejm nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Za przyjęciem ustawy posłowie głosowali wyjątkowo zgodnie – 433 było za, nikt nie był jej przeciwny, a czterech wstrzymały się od głosu.

Foto: Krzysztof Białoskórski, sejm.gov.pl

Nowelizacja wynika z wdrożenia do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy dotyczącej praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (zobacz więcej). W Polsce ustawa wchodzi z opóźnieniem.

Kraje Unii Europejskiej miały czas na dostosowanie przepisów krajowych do dyrektywy o transgranicznej opiece zdrowotnej do 25 października 2013 roku. Ministerstwo Zdrowia pracowało nad jej wdrożeniem już od końca 2012 roku.

Dzięki wejściu w życie tej ustawy osoba mająca prawo do publicznych świadczeń zdrowotnych w naszym kraju będzie mogła otrzymać zwrot kosztów leczenia w innym państwie Unii według stawek, które są stosowane przy rozliczaniu kosztów takich samych świadczeń w Polsce. Dotyczy to również produktów leczniczych i wyrobów medycznych zakupionych w innym kraju członkowskim UE.

Żeby otrzymać zwrot poniesionych kosztów należy zwrócić się z wnioskiem do właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ. Konieczny będzie rachunek wystawiony przez zagraniczny podmiot wykonujący działalność leczniczą.

Czasami zwrot kosztów będzie wymagał wcześniejszej zgody Funduszu (wykaz takich świadczeń znajdzie się w rozporządzeniu ministra zdrowia). Przykładowo: nie będzie zwrotu kosztów za obowiązkowe szczepienia ochronne. Poza tym zostanie ustanowiona maksymalna kwota wydatków przeznaczonych na zwrot kosztów leczenia za granicą w roku kalendarzowym, po osiągnięciu której NFZ będzie mógł zawiesić wypłaty z tego tytułu (wyniesie ok. 1 mld zł rocznie).