29 marca 2024

Siedzenie nowym paleniem tytoniu?

W opublikowanym w „American Journal of Public Health” artykule autorzy postanowili rozprawić się z nowym mitem mówiącym o tym, że „siedzenie jest nowym paleniem tytoniu” („sitting is the new smoking”).

Foto: pixabay.com

Palenie papierosów, według autorów, zwiększa ryzyko zgonu z jakiegokolwiek powodu o około 180%, podczas gdy siedzący tryb życia jedynie o 25%.

Porównanie bezpośrednich konsekwencji zdrowotnych siedzącego trybu życia i palenia jest nie tylko niemożliwe, ale też niezalecane. Według jednej z ostatnich metaanaliz współczynnik ryzyka (hazard ratio, HR) dla umieralności związanej z siedzącym trybem życia wynosi 1,22.

Dla porównania ryzyko względne (relative risk, RR) zgonu palacza tytoniu w stosunku do osoby nigdy niepalącej wynosi 2,8 dla mężczyzn i 2,76 dla kobiet (dla osób wypalających ponad 40 papierosów dziennie HR wynosi odpowiednio 4,08 i 4,41). Oczywiście, co podkreślają autorzy, siedzący tryb życia również niesie ze sobą ryzyko zdrowotne.

Według jednej z metaanaliz ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 jest blisko dwukrotnie większe u osób siedzących ponad 8 godzin dziennie w porównaniu z siedzącymi mniej niż 4 godziny (HR 1,9). Podobną zależność wykazano również dla chorób sercowo-naczyniowych, depresji i nowotworów.

Autorzy artykułu wskazują na narastającą od 2010 roku kampanię medialną sugerującą, że siedzący tryb życia jest tak samo szkodliwy, albo i nawet gorszy od palenia. Doniesienia te zdecydowanie nie znajdują odzwierciedlenia w danych naukowych. W latach 2012-2016 dwunastokrotnie wzrosła liczba publikacji dotyczących szkodliwego wpływu siedzącego trybu życia zarówno w czołowych magazynach takich jak „Time”, jak i czasopismach medycznych.

Palenie papierosów jest przyczyną zgonu 21% mężczyzn i 17% kobiet. W 2012 roku koszty związane z chorobami odtytoniowymi wyniosły w skali świata 467 miliardów dolarów. Dalsza polityka porównywania siedzącego trybu życia z paleniem niesie ze sobą ryzyko trywializacji i umniejszenia negatywnych skutków nikotynizmu.

Źródło: ajph.aphapublications.org