19 kwietnia 2024

Młodzi lekarze o miejscach rezydenckich

Apel Komisji Młodych Lekarzy Okręgowej Izby Lekarskiej w Gdańsku z 13 listopada 2014 r. w sprawie proponowanych zmian w Ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

Foto: Marta Jakubiak

Wyrażamy swoje ogromne zaniepokojenie projektem ustawy „O zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej” (druk nr 2854), która 29 października bieżącego roku została skierowana do Sejmu oraz uzasadnieniem jej wprowadzenia. Niepokój ten dotyczy zwłaszcza lekarzy, którzy właśnie zakwalifikowali się do odbywania specjalizacji w trybie rezydentury.

W ww. projekcie ustawy najwięcej kontrowersji budzi propozycja zmiany ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, polegająca na modyfikacji sposobu przyznawania miejsc rezydenckich dla lekarzy bez specjalizacji. Naszym zdaniem proponowane zmiany wpłyną niekorzystnie na sytuację zdrowotną obywateli, prowadząc do zmniejszenia ilości lekarzy specjalistów szczególnie w specjalizacjach niepodstawowych.

Proponowane zmiany dotyczące art.16d i 16h ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w ustępach 3 i 4, uderzy najbardziej w lekarzy, którzy z różnych przyczyn chcą zmienić rodzaj albo miejsce wykonywanej specjalizacji, np. ze względu na brak predyspozycji psycho-fizycznych, sytuację rodzinną lub zdarzenia losowe. Sprawę marginalną stanowią lekarze, którzy w zamierzony sposób nie przystępują do Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego po ukończeniu specjalizacji. Słusznym wydaje się natomiast ograniczenie ilości dokonywanych zmian.

Projektowana zmiana art. 16d mająca na celu uniemożliwienie ponownego kwalifikowania się do odbywania szkolenia w tym samym trybie, ale w innej dziedzinie nie wpłynie na uwolnienie miejsc rezydenckich. Obecnie po rezygnacji z danego miejsca rezydenckiego może ono być wykorzystane w kolejnym naborze. Postępowanie lekarzy w tym zakresie nie jest nadużyciem, ale wynika z konieczności dostosowania się do powszechnej praktyki świadomego ograniczania ilości dostępnych miejsc szkoleniowych. Prowadzi to do narastania niedoboru specjalistów z tych dziedzin, a przez to zmniejszania dostępu pacjentów do świadczeń zdrowotnych.

Nie zgadzamy się ze zmianami art. 16h, dotyczącymi braku możliwości zmiany miejsca odbywania rezydentury pomiędzy województwami. Są specjalizacje lekarskie i dentystyczne, w których od wielu lat miejsca szkoleniowe są bardzo ograniczone lub niedostępne w danych województwach. Problem ten dotyczy szczególnie lekarzy dentystów.

Według posiadanych przez nas danych miejsca szkoleniowe oraz przyznawana do tej pory liczba miejsc rezydenckich, wbrew twierdzeniu zawartemu w uzasadnieniu, nie odzwierciedla potrzeb zdrowotnych obywateli oraz nie zwiększa dostępności do świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny. Potwierdza to fakt istnienia znacznych luk pokoleniowych w wybranych specjalizacjach i zróżnicowania ilości specjalistów z danych dziedzin pomiędzy województwami. Problem ten mógłby rozwiązać ogólnopolski system monitorowania specjalizacji lekarskich i dentystycznych.

Zgadzamy się natomiast z zaproponowanymi zmianami do w art. 16e ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, gdyż takie rozwiązanie przyczyni się do efektywniejszego wykorzystania tych miejsc, a tym samym efektywniejszego wydatkowania środków publicznych.

Źródło: www.facebook.com/kml.gdansk