Czerniak: terapia skojarzona pomaga

Dane zaprezentowane podczas 51. dorocznego spotkania Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO, American Society of Clinical Oncology), dają szansę na wydłużenie całkowitego przeżycia pacjentów z mutacją V600E/K w genie BRAF.

Foto: freeimages.com

Dane z badania COMBI-d III fazy dotyczą pacjentów, którzy przyjmowali dabrafenib wskojarzeniu z trametynibem. Rezultaty badania zostały porównane ze skutecznością monoterapii dabrafenibem.

Łączne stosowanie terapii skutkowało uzyskaniem dłuższej mediany czasu przeżycia odpowiednio 18,7 miesiąca w monoterapii 25,1 miesiąca w terapii skojarzonej. Jest to pierwsza terapia skojarzona inhibitorami BRAF/MEK, która wykazała istotne statystycznie wydłużenie czasu przeżycia całkowitego.

– Najnowsze wyniki badania (COMBI-d), które przedstawiono na tegorocznym kongresie ASCO, wykazały, że u chorych na przerzutowe czerniaki z obecnością mutacji BRAF zastosowanie kombinacji inhibitora BRAF i MEK (dabrafenib z trametynibem) przynosi lepsze efekty niż monoterapia inhibitorem BRAF bez zwiększenia toksyczności – mówi prof. dr hab. n.med. Piotr Rutkowski, kierownik Kliniki Nowotworów Tkanek Miękkich, Kości i Czerniaków w Centrum Onkologii-Instytucie im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie.

Badanie COMBI-d to randomizowane, podwójnie zaślepione badanie główne fazy III (NCT01584648), porównujące terapię skojarzoną inhibitorem BRAF i inhibitorem MEK z monoterapią dabrafenibem z placebo u pacjentów z nieoperacyjnym (stopień IIIC) lub rozsianym (stopień IV) czerniakiem skóry z mutacją V600E/K w genie BRAF.

– Mediana przeżyć przy kombinacji tych leków wydłużyła się do ok. 25 miesięcy (czyli około 2 lat), a jeszcze trzy lata temu wynosiła 6 miesięcy. Odsetek 2-letnich przeżyć przy zastosowaniu łącznie dabrafenibu i trametynibu wyniósł 51%, a przy stosowaniu tylko pojedynczego leku jest o około 10% mniejszy. Konieczne jest więc oznaczenie statusu mutacji BRAF w każdym przypadku przerzutowego czerniaka (stopnie IIIC-IV) i zapewnienie polskim chorym dostępności kombinacji inhibitora BRAF i MEK w sytuacji stwierdzenia przerzutowego czerniaka z obecnością mutacji BRAF – dodaje prof. Rutkowski.

Zakończenie badania COMBI-d było wymogiem umożliwiającym wdrożenie przez FDA przyspieszonego procesu decyzyjnego dla rejestracji terapii skojarzonej dabrafenibem z trametynibem w USA.

Wyniki końcowej analizy obejmowały 423 pacjentów włączonych do badania COMBI-d w Australii, Europie oraz w Ameryce Północnej i Południowej. Pierwszorzędowym punktem końcowym był oceniany przez badacza PFS. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały OS, ORR, DoR oraz bezpieczeństwo stosowania. Pacjenci nie byli przenoszeni pomiędzy ramionami badawczymi. Zastosowanie terapii skojarzonej dabrafenibem z trametynibem wiązało się z:

• istotnym wydłużeniem czasu przeżycia całkowitego (OS, overall survival) (odpowiednio mediana 18,7 do 25,1 miesiąca).
• uzyskaniem mediany przeżycia wolnego od progresji (PFS, progression-free survival) na poziomie 11,0 miesięcy,
• odnotowaniem całkowitego odsetka odpowiedzi (ORR, overall response rate) wysokości 69 proc.,
• uzyskaniem mediany czasu trwania odpowiedzi (DoR, duration of response) ‒ na poziomie 12,9 miesiąca.

Terapia skojarzona dabrafenibem z trametynibem w leczeniu pacjentów z nieoperacyjnym lub rozsianym czerniakiem z mutacją V600E/K w genie BRAF została zarejestrowana w USA, Australii, Chile i w Kanadzie.

Wyniki dotyczące bezpieczeństwa były zbieżne z dotychczas obserwowanym profilem bezpieczeństwa terapii skojarzonej oraz z profilem bezpieczeństwa dabrafenibu stosowanego w monoterapii; nie zgłaszano żadnych nowych zdarzeń niepożądanych. Najczęściej zgłaszane działania niepożądane (≥20 proc.) w ramieniu z terapią skojarzoną obejmowały gorączkę, zmęczenie, nudności, ból głowy, dreszcze, biegunkę, wysypkę, ból stawów, nadciśnienie, wymioty, kaszel oraz obrzęk obwodowy.

Wyniki uzyskane w badaniu COMBI-d zostały opublikowane 31 maja 2015 r. w internetowym wydaniu magazynu „The Lancet”.

W trakcie tegorocznego spotkania ASCO, m.in. podczas ustnych prezentacji, przedstawione zostały także inne dane dotyczące eksperymentalnego zastosowania dabrafenibu i trametynibu, w tym dane z badań z udziałem pacjentów z rozsianym rakiem jelita grubego z mutacją V600E w genie BRAF, z niedrobnokomórkowym rakiem płuca oraz z innymi rzadkimi nowotworami.

Więcej o onkologii piszemy tutaj.