23 listopada 2024

Epidemia a badania okresowe pracowników

Pracodawca musi zapewnić pracownikom, na swój koszt, profilaktyczną opiekę lekarską, na którą składają się trzy rodzaje badań:

Foto: pixabay.com

1) wstępne – dla osób przyjmowanych do pracy lub pracowników młodocianych przenoszonych na inne stanowiska pracy i innych pracowników przenoszonych na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe,

2) okresowe – w terminie wyznaczonym przez lekarza medycyny pracy,

3) kontrolne, w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą.

Zgodnie z art. 229 § 4 Kodeksu pracy, pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie.

W czasie epidemii COVID-19 pracodawca nie ma jednakże obowiązku kierowania pracowników na badania okresowe, gdyż zachowują one ważność jeszcze przez 180 dni od dnia jej zakończenia. Obowiązek kierowania na badania dotyczy wyłącznie badań wstępnych i kontrolnych.

Zasady odbywania badań profilaktycznych przez pracowników uległy w okresie istniejącego stanu epidemii COVID-19 zmianom na mocy art. 12a ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz. U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm.), zwanej specustawą koronawirusową. Regulacja ta przewiduje, iż w przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, od dnia ogłoszenia danego stanu, zawiesza się obowiązek m.in. wykonywania badań okresowych, o których mowa w art. 229 § 2 Kodeksu pracy, wystawiania skierowania na te badania oraz wykonywania badań okresowych, o których mowa w art. 229 § 5 KP.

Jak natomiast wynika z art. 31m ust. 1 specustawy koronawirusowej, orzeczenia lekarskie wydane w ramach wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, których ważność upłynęła po dniu 7 marca 2020 r., zachowują ważność nie dłużej jednak niż do upływu 180 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii (termin ten wydłużono z 60 do 180 dni na mocy art. 10 Tarczy branżowej 6.0).

Beata Wierzchowska, radca prawny NIL