Rozbieżności w wynikach nowoczesnych terapii przeciwnowotworowych

Istnieją znaczne rozbieżności w wynikach nowoczesnych terapii przeciwnowotworowych u chorych leczonych poza badaniami klinicznymi – wskazują naukowcy z USA.

Amerykańscy badacze przeanalizowali dane blisko 20 tys. chorych na raka płuca, którzy w latach 2016-2018 rozpoczęli systemowe leczenie paliatywne.

Wśród nich 3079 chorych otrzymało pembrolizumab (przeciwciało monoklonalne wiążące się z receptorem programowanej śmierci komórki 1, programmed cell death-1, PD-1), 5159 chemioterapię zawierającą pochodną platyny i pemetreksed, 9866 pochodną platyny oraz taksoid i 1425 pochodną platyny, pemetreksed i pembrolizumab. Częstość stosowania pembrolizumabu z czasem szybko rosła.

W drugim kwartale 2016 roku otrzymało go zaledwie 0,7 proc. analizowanych chorych, natomiast w trzecim kwartale 2018 roku – aż 42,4 proc. Głównym celem badania było porównanie wyników przeżyć całkowitych chorych leczonych w badaniach i poza badaniami klinicznymi. Okazało się, że analizowani chorzy otrzymujący pembrolizumab żyli średnio 11,4 miesiąca, tj. o piętnaście miesięcy krócej niż chorzy leczeni pembrolizumabem w badaniu klinicznym KEYNOTE-024.

Średni czas przeżycia chorych otrzymujący pembrolizumab, pemetreksed oraz pochodną platyny wyniósł w cytowanej analizie 12,9 miesiąca, czyli około 10 miesięcy mniej niż chorzy otrzymujący ten schemat w ramach badania KEYNOTE-189. Przyczyną tak znacznych różnic są odmienne cechy kliniczne chorych leczonych pembrolizumabem poza badaniami klinicznymi. Są oni zazwyczaj starsi, w gorszym stanie ogólnym oraz z większą liczbą współistniejących chorób.

Źródło: jamanetwork.com