Wiersze dr. Katarzyny Wierzbickiej

Katarzyna Wierzbicka jest laureatką XIII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego dla Lekarzy im. Prof. Andrzeja Szczeklika „Przychodzi wena do lekarza” (III miejsce w kategorii Poezja). Urodziła się i mieszka w Otwocku.

W 1997 r. ukończyła II Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Warszawie. Jest specjalistką z dziedziny chorób wewnętrznych. Od kilku lat pracuje w przychodni w Karczewie oraz zajmuje się pensjonariuszami domu opieki. Praca daje jej poczucie spełnienia. W 2022 r. obchodziła jubileusz 25-lecia pracy zawodowej.

Po pracy najbardziej ceni spacery po lesie, dobrą książkę, muzykę i teatr. Wyszywa haftem krzyżykowym, co ją uspokaja i wycisza myśli. Kolekcjonuje zdjęcia drzew i anioły. Próby pisania wierszy podejmowała jeszcze na studiach, w okresie długiej rekonwalescencji po ciężkim wypadku samochodowym. Od kilku lat oprócz wierszy pisze czasem – w ramach relaksu i w celu zatrzymania ulotnych refleksji – opowiadania i bajki dla swoich dzieci. Należy do Unii Polskich Pisarzy Lekarzy. Laureatka konkursu „Przychodzi wena do lekarza” w 2020 r. w kategorii Proza.

metamorfozy

wyrzucasz
lawiny słów
chcesz w nich zawrzeć zbyt wiele
jak kamienie
rozsypują się z hukiem
mogą zranić nie tylko skrzydło ptaka
a gdy płyną
puste jak bańki mydlane
znikają w źdźble trawy
tylko szeptem
wzbijasz dmuchawce do lotu
łaskoczą świat do uśmiechu

na chwilę

otrzepuję dłonie z codzienności
stopy nieskrępowane utartymi ścieżkami
zanurzam w bezczynność
z ramion zrzucam wczorajsze ciężary
uwalniam szurające po ziemi skrzydła
zaczynają nieśmiało trzepotać na wietrze
wtedy – na chwilę
staję się bezkresem błękitu
milknę zasłuchana