Fetoskopowa operacja 13-milimetrową igłą

Zespół I Katedry i Kliniki Ginekologii i Położnictwa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, kierowanej przez prof. Mirosława Wielgosia, przeprowadził w poniedziałek pionierską w Polsce fetoskopową operację rozszczepu kręgosłupa u 25. tygodniowego płodu.

Foto: WUM

W przełomowej operacji uczestniczyli: dr Przemysław Kosiński, dr Robert Brawura-Biskupski-Samaha, lek. Rafał Wojdacz, mgr Monika Hiszpańska oraz Sabrina Wagner i prof. Thomas Kohl – prekursor fetoskopowych operacji rozszczepu kręgosłupa płodu.

To właśnie pod jego okiem w szpitalu uniwersyteckim w Giessen szkolili się polscy specjaliści. Inicjatorem i pomysłodawcą wprowadzenia fetoskopowych operacji rozszczepu kręgosłupa w Uniwersyteckim Centrum Zdrowia Kobiety i Noworodka, a tym samym w Polsce, jest prof. Mirosław Wielgoś.

Technicznie operacja jest niezwykle trudna, bo igła, którą dokonuje się szycia, ma zaledwie 13 milimetrów. – Fetoskopowe operacje rozszczepu kręgosłupa płodu stanowią alternatywę dla dotychczas przeprowadzanych tradycyjnych operacji przebiegających z otwarciem jamy macicy, podobnie jak w trakcie cięcia cesarskiego. Nowy typ operacji polega na tym, że w jamie macicy wykonuje się, podobnie jak w laparoskopii, 3 otwory i za pomocą tych otworów zakłada się trokary do jamy owodni – mówi dr Przemysław Kosiński.

– Taka metoda operacji nazywana jest w literaturze „metodą dziurki od klucza” (key hole surgery) lub metodą minimalnie inwazyjną. Jest to rzeczywiście bardzo nowoczesna metoda, przede wszystkim dlatego, że do jamy macicy wprowadza się dwutlenek węgla, jednocześnie odpompowując płyn owodniowy, który jest naturalnym środowiskiem płodu. Dzięki temu, po pierwsze, uzyskuje się bardzo dobrą widoczność, a po drugie umożliwia to również używanie elektrokoagulacji, czyli można wykonywać operację polegającą na wycięciu kawałka nieprawidłowej tkanki – dodaje.

Rozszczep kręgosłupa u dziecka to ubytek w ciągłości kręgosłupa, najczęściej w odcinku lędźwiowym lub krzyżowym. Konsekwencją tej wady są na ogół porażenia nóg i porażenie zwieraczy pęcherza moczowego i/lub odbytnicy. Operacje wewnątrzmaciczne z powodu rozszczepu kręgosłupa poprawiają rokowanie dla dzieci z rozpoznaną wadą, zmniejszają ryzyko powikłań po porodzie oraz dają większą szansę na prawidłową funkcję motoryczną kończyn dolnych oraz zwieraczy.