Prof. Bogdan Kamiński (1929-2021)

W nocy z 5 na 6 stycznia – po długim, pracowitym życiu – zmarł w wieku niemal 92 lat prof. Bogdan Kamiński, anestezjolog.

Foto: pixabay.com

Bogdan Kamiński urodził się 3 marca 1929 r. W wieku niemowlęcym zachorował na polio, co spowodowało trwające przez całe życie kalectwo. Mimo to prowadził bardzo aktywne życie.

Początki jego praktyki zawodowej przypadły na okres dynamicznego rozwoju anestezjologii – tak na świecie, jak i w Polsce. Doktor Kamiński szkolił się początkowo w zakresie znieczulenia ogólnego w Paryżu w Hospital Vaugirard u dr. Huguenarda i u prof. Henri Laborit, a następnie w Glasgow.

Trudno oddzielić jego życie od dziejów warszawskiej anestezjologii akademickiej. Zorganizował w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1 (obecnie: Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus) szpitalny zespół anestezjologów, który został przekształcony w Zakład Anestezjologii PSK 1. W 1964 r. Kamiński uzyskał II stopień specjalizacji, a w następnym roku doktoryzował się. W 1968 r. odbył ośmiomiesięczny staż w Bostonie.

W 1971 r. habilitował się, a w 1981 r. został prof. nadzwyczajnym. W tym samym roku w Akademii Medycznej w Warszawie powołano Katedrę Anestezjologii i Intensywnej Terapii, której został kierownikiem. W 1986 r. został prof. zwyczajnym. Prof. Bogdan Kamiński zajmował się wieloma działaniami, a znaczna ich część dotyczyła nauczania. W 1965 r. powołał studenckie anestezjologiczne koło naukowe (ANKONA), które stało się kuźnią kadr anestezjologicznych.

W ramach kształcenia studentów zorganizował także ich szkolenie w zakresie pielęgniarstwa anestezjologicznego, co pozwoliło na uruchomienie stałego ostrego dyżuru chirurgicznego we wszystkich szpitalach warszawskich. W latach 1971-1974 był prezesem Towarzystwa Anestezjologów Polskich, był też członkiem Nadzoru Specjalistycznego, a w latach 1980-1982 kierował zespołem ds. medycyny niekonwencjonalnej przy Ministrze Zdrowia. W latach 1979-1985 był wiceprezesem ZG Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, gdzie odpowiadał za reaktywowanie samorządu lekarskiego.

Prof. Kamiński, znając biegle kilka języków obcych, był najwyższej klasy tłumaczem licznych podręczników w zakresie anestezjologii, intensywnej terapii i innych dziedzin medycyny. Był też autorem wielu prac naukowych, a także redaktorem czasopism i książek. Był promotorem wielu prac doktorskich i habilitacyjnych. Był nie tylko doskonałym dydaktykiem, ale też znakomitym wychowawcą młodzieży medycznej. Wykształcił co najmniej 300 specjalistów anestezjologii. Nam, Jego uczniom, wychowankom, a w końcu współpracownikom, zawsze będzie Go brakowało.

Teresa Korta