Ministerstwo Zdrowia pracuje nad zmianą rozporządzenia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej. Czy kryteria przyjęcia pacjentów będą lepiej dostosowane?
Mam głębokie poczucie, że jesteśmy piątym kołem u wozu, wrzodem na tyłku każdej władzy, czymś, na czym politycy i polityczki mogą tylko stracić, bo zyskać na tym nie sposób. Wiedzą, że ochrona zdrowia jest jak wielki tankowiec, którego kursu zmienić w krótkim czasie się nie da.
Wiemy, że czasem złoto to nie to, co się świeci. Wiemy też, że niektóre rzeczy – na pozór kuszące, kojące i dobre – na dłuższą metę okazują się złe, trujące i marnujące życie. Łatwo w nie wejść, ale trudno wyjść. Nawet taki muchomor. Czerwony, błyszczący i zachęcający. Z zewnątrz.
Wiele urządzeń służących do diagnostyki, monitorowania i terapii pacjenta jest podłączonych do sieci, a zatem wymagają właściwego zabezpieczenia – uczula Agata Mizera, starsza menedżerka w zespole Cybersecurity firmy Deloitte.
Frustracja spowodowana źle funkcjonującym systemem ochrony zdrowia jest przenoszona na lekarzy. System centralnej e-rejestracji pozwoli skrócić kolejki i ułatwi dostęp do specjalistów. Ale czy rozładuje również negatywne emocje?
W umieraniu chodzi o zachowanie podmiotowości człowieka w ostatnich chwilach jego życia – mówi dr n. med. Agata Malenda, hematolożka i internistka, członkini zarządu Fundacji Instytutu Dobrej Śmierci.
Na nikim nie ciąży prawny obowiązek leczenia się. To samo dotyczy badania się. Nie oznacza to, że nie ma wyjątków. O ważniejszych z nich będzie tu mowa.
Specjalny system ma umożliwić elektroniczną rejestrację. Wizyty będzie można odwoływać za pomocą SMS-a, maila czy asystenta głosowego. Zapowiedzi brzmią dobrze, ale nie wiadomo, czy po rezygnacji Rafała Brzoski z funkcji przedstawiciela przedsiębiorców ds. upraszczania przepisów, propozycje jego zespołu pozostaną aktualne.
W szpitalach brakuje łóżek, a normalnym widokiem są tzw. dostawki na korytarzach. Bez zmiany procedur wyceny sytuacja szybko się nie zmieni.
Dziedzina ta wymaga gruntownych zmian w organizacji i finansowaniu. Czas zrozumieć, że zwiększa samodzielność pacjenta, przyspiesza powrót do pracy i do pełnienia ról społecznych – mówi dr n. med. Rafał Sapuła, prezes Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji.
Każdy sam musi to skalkulować, uwzględniając, co z tego będzie dziś, za 10 miesięcy i za 10 lat. W ochronie zdrowia chwilowe zwycięstwa dziś są wielkimi porażkami jutro.
Pewne jest jedno: z systemem ochrony zdrowia trzeba coś zrobić. Tylko co? Niektóre pomysły zaskakują nawet najodważniejszych.