Dr Konstanty Radziwiłł. Kim jest nowy senator?

Prawie 100 tysięcy głosów w niedzielnych wyborach pozwoliło dr. Konstantemu Radziwiłłowi uzyskać mandat senatora w okręgu wyborczym nr 41 obejmującym część powiatów na południe od Warszawy (powiaty grodziski, otwocki, piaseczyński i pruszkowski). Jako kandydat bezpartyjny startował z listy Prawa i Sprawiedliwości.

Foto: Marta Jakubiak

Kolejne miejsca w tym okręgu zajęli: startujący z własnego komitetu wyborczego Roman Giertych, Rafał Jaszczak z Nowoczesnej, kandydatka koalicji Zjednoczona Lewica Monika Płatek oraz Robert Smoktunowicz i Ireneusz Kozera (obaj ubiegali się o mandat także z własnych komitetów).

W poprzednich wyborach mandat z tego okręgu zdobył reprezentujący PO Łukasz Abgarowicz, jednak pod naciskiem szefowej swojej partii, Ewy Kopacz, tym razem musiał startować do Sejmu (zresztą bez powodzenia, jak się miało okazać).

Konstanty Radziwiłł urodził się w 1958 roku we Wrocławiu. Ukończył Szkołę Podstawową nr 205 w Warszawie oraz stołeczne VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana.

W latach 1977-1983 studiował na I Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Następnie specjalizował się w medycynie ogólnej i medycynie rodzinnej.

W 2011 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych (tytuł pracy doktorskiej: „Ocena wielkości efektu placebo w leczeniu chorób alergicznych i astmy na podstawie metaanalizy opublikowanych wysokiej jakości badań skuteczności leków”).

Ponadto jest absolwentem podyplomowego studium ekonomiki zdrowia na Uniwersytecie Warszawskim oraz podyplomowego studium bioetyki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Podczas studiów na warszawskiej Akademii Medycznej kierował Niezależnym Zrzeszeniem Studentów (1980-1981), był członkiem Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS, a po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w podziemnych działaniach tej organizacji. Był także działaczem Ruchu Wolność i Pokój.

Po studiach najpierw był zatrudniony jako lekarz stażysta na warszawskim Ursynowie, a następnie jako lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.

Pracował w stołecznym pogotowiu ratunkowym i był lekarzem zakładowym w przedsiębiorstwach przemysłowych. W 1996 roku został właścicielem niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Od początku lat 90. angażował się w prace samorządu lekarskiego. Od 2001 roku jest członkiem Okręgowej Rady Lekarskiej w Warszawie, a od ubiegłego roku jej wiceprezesem. Delegat na Okręgowy Zjazd Lekarzy od 1993 roku (podobnie jak na Krajowy Zjazd Lekarzy).

W latach 1997-2001 pełnił funkcję sekretarza Naczelnej Rady Lekarskiej, w latach 2001-2010 prezesa NRL, w latach 2010-2014 wiceprezesa NRL, a od 2014 roku sekretarza NRL. Jest ponadto członkiem Komisji Etyki i Komisji ds. Współpracy Międzynarodowej NRL, a także członkiem Kolegium Redakcyjnego „Gazety Lekarskiej”.

W latach 2002-2003 członek Komitetu Łącznikowego Europejskiego Forum Organizacji Medycznych i Światowej Organizacji Zdrowia (EFMA/WHO).

W latach 2004-2005 przewodniczący Komisji Etyki i Kodeksów Zawodowych Stałego Komitetu Lekarzy Europejskich (CPME), w latach 2008-2009 wiceprezydent, a w latach 2010-2012 prezydent CPME.

W przeszłości wykładał w Szkole Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie, był asystentem w Katedrze i Zakładzie Medycyny Rodzinnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz ekspertem Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia.

Współzałożyciel Związku Dużych Rodzin „Trzy Plus”, a następnie jego wiceprezes.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2004) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), laureat nagrody m.st. Warszawy (2015).

Wywodzi się z rodu książęcego Radziwiłłów. Jest wnukiem Konstantego Mikołaja Radziwiłła (niegdysiejszego właściciela Zegrza).

Żonaty. Ma 4 córki i 4 synów.

Więcej o działalności dr. Radziwiłła piszemy tutaj.