Ministrze, co dalej z chorobami wewnętrznymi?

Apel Nr 1/17/P-VII Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 27 stycznia 2017 r. do Ministra Zdrowia Konstantego Radziwiłła w sprawie lekarzy chorób wewnętrznych.

Foto: Marta Jakubiak

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej podzielając niepokój co do przyszłości polskiej interny, dostrzegając pogarszającą się sytuację zawodową lekarzy wykonujących zawód w tej dziedzinie medycyny i wyrażając głęboką troskę o przyszły los pacjentów wymagających opieki lekarza chorób wewnętrznych popiera postulaty Towarzystwa Internistów Polskich wyrażone w liście otwartym z dnia 19 grudnia 2016 r. i apeluje do Ministra Zdrowia o podjęcie ze środowiskiem lekarskim rozmów na temat przywrócenia właściwego statusu tej dziedziny medycyny w polskim systemie ochrony zdrowia.

List otwarty Towarzystwa Internistów Polskich opisuje szereg powszechnie znanych w środowisku lekarskim zjawisk, które wskazują na to, iż w polskim systemie opieki zdrowotnej specjalizacja z chorób wewnętrznych utraciła właściwą pozycję i znaczenie. Niepokój budzi w szczególności likwidacja oddziałów chorób wewnętrznych w wielu podmiotach leczniczych prowadzących szpitale oraz stale zmniejszająca się liczba łóżek dla chorych w oddziałach chorób wewnętrznych.

Oba zjawiska mają swoje podstawowe źródło w niedostatecznym finansowaniu szpitalnych oddziałów chorób wewnętrznych przez publicznego płatnika. Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej podziela stanowisko, że należy zapobiec dalszemu zmniejszaniu dostępu pacjentów do świadczeń zdrowotnych udzielanych przez oddziały chorób wewnętrznych.

W tym celu konieczna jest poprawa finansowania tych świadczeń uwzględniająca m.in. fakt, że oddziały te nierzadko sprawują opiekę nad osobami w podeszłym wieku cierpiącymi na kilka współistniejących chorób wymagających jednoczesnego leczenia.

W chwili obecnej niski poziom finansowania oddziałów chorób wewnętrznych sprawia, że koszty ich prowadzenia są znacznie wyższe niż kwoty przekazywane z Narodowego Funduszu Zdrowia. Zastrzeżenia Prezydium budzi także planowane ograniczenie możliwości pracy lekarzy chorób wewnętrznych w podstawowej opiece zdrowotnej. Celowe jest rozważenie dopuszczenia lekarzy chorób wewnętrznych do dalszego wykonywania zawodu w ramach podstawowej opieki zdrowotnej bez konieczności posiadania specjalizacji z dziedziny medycyny rodzinnej.

W ocenie Prezydium wykorzystanie wysokich kompetencji lekarzy internistów w podstawowej opiece zdrowotnej pozwoli ograniczyć liczbę konsultacji wąskospecjalistycznych, co może przyczynić się do skrócenia kolejek do niektórych specjalistów, a z punktu widzenia pacjenta przyspieszy dostęp do właściwej diagnostyki i leczenia. Należy zauważyć, że podobne względy przemawiają za udziałem lekarzy pediatrów w podstawowej opiece zdrowotnej.

Na poparcie zasługuje też zgłoszony przez Towarzystwo Internistów Polskich postulat poszerzania sieci poradni internistycznych przy szpitalach jako ważnego ogniwa w opiece nad pacjentami po leczeniu szpitalnym czy pacjentów wymagających częstych hospitalizacji.

Opisaną powyżej złą sytuację pogarsza jeszcze istnienie widocznej luki pokoleniowej skutkującej brakiem lekarzy chorób wewnętrznych. Obserwuje się malejące zainteresowanie młodych lekarzy kształceniem specjalizacyjnym w dziedzinie chorób wewnętrznych. Niewystarczająca liczba chętnych do specjalizowania się wynika z opisanych powyżej zjawisk, takich jak malejąca liczba oddziałów chorób wewnętrznych, ograniczenie możliwości wykonywania zawodu w podstawowej opiece zdrowotnej i coraz większa fragmentacja opieki medycznej nie pozostawiająca miejsca na świadczenia internistyczne.

Działaniem, które mogłoby zapobiec temu niekorzystnemu trendowi byłoby uznanie chorób wewnętrznych za priorytetową dziedzinę medycyny i zapewnienie odpowiedniej liczby rezydentur dla lekarzy odbywających specjalizację z chorób wewnętrznych. Wydaje się jednak, że konieczne byłoby ponowne przeanalizowanie jakie miejsce w systemie opieki zdrowotnej powinny zajmować placówki udzielające świadczeń zdrowotnych z zakresu chorób wewnętrznych i jak właściwie wykorzystać wiedzę i umiejętności lekarzy chorób wewnętrznych.

Samorząd lekarski deklaruje swój udział w dyskusji nad problemami poruszonymi w niniejszym apelu i gotowość do wspólnego poszukiwania właściwych rozwiązań mających na względzie dobro pacjenta, sprawność i efektywność działania systemu opieki zdrowotnej oraz zapewnienie młodym lekarzom szerokiego dostępu do dobrej jakości kształcenia specjalizacyjnego a specjalistom zapewnienie możliwości wykorzystania pełni zdobytych kompetencji zawodowych.