Lista refundacyjna nieprzyjazna cukrzykom

Resort zdrowia od dawna określa diabetologię jako jeden z priorytetowych obszarów polskiej polityki zdrowotnej, tymczasem pacjenci nie mogą liczyć na opiekę dostępną w większości krajów Europy. W Polsce wciąż brakuje nowoczesnych terapii pozwalających na kontrolę rozwoju powikłań w leczeniu cukrzycy typu 2 u pacjentów z otyłością.

Foto: imageworld.pl

17 kwietnia 2014 roku Ministerstwo Zdrowia opublikowało „Obwieszczenie w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych”. W dokumencie po raz kolejny nie zostały uwzględnione innowacyjne leki z grupy analogów GLP-1.

Rozczarowania z tego powodu nie kryje m.in. Fundacja „Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja”, bo właśnie te leki realizują wszystkie cele leczenia cukrzycy określone przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne. Pozwalają one również kontrolować rozwój powikłań groźnych dla życia i zdrowia.

To standard, ale nie nad Wisłą

„Terapie te od wielu lat są już standardem leczniczym w 22 krajach Europy i mają kluczowe znaczenie dla pacjentów z otyłością, ponieważ jako jedyne prowadzą do obniżenia wagi, podczas gdy powszechnie stosowana w Polsce insulinoterapia istotnie wpływa na wzrost masy ciała, stając się przyczyną dodatkowych komplikacji zdrowotnych” – pisze w specjalnym komunikacie Fundacja „Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja”.

Polska zajmuje 4. miejsce w Europie pod względem zachorowalności na cukrzycę.

Wiceminister zdrowia Igor Radziewicz-Winnicki nie tak dawno temu przyznawał, iż „analogi GLP-1 to ciekawa opcja terapeutyczna, która w wąskiej grupie pacjentów, szczególnie u pacjentów z otyłością, może przynosić korzyści terapeutyczne”. Fundacja przypomina także i inne słowa wiceministra, który miał powiedzieć, że „resort zdrowia ciągle pracuje z firmą farmaceutyczną nad wypracowaniem rozwiązania kompromisowego”.

Przerażająca statystyka

Lek z grupy analogów GLP-1 posiada pozytywną rekomendację Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych (Rekomendacja nr 129/2013 z dnia 23 września 2013 roku). Poparcie dla jego refundacji wyrażali lekarze diabetolodzy, liczne autorytety medyczne oraz największe organizacje pacjentów.

„Brak finansowania analogów GLP-1 przez budżet odbiera grupie pacjentów z cukrzycą typu 2 z otyłością nadzieję na lepszą jakość życia w chorobie” – uważa fundacja. W jej ocenie stanowi to „nieprzekraczalną barierę” w łatwym dostępie do nowoczesnych terapii, które są stosowane w czasie leczenia cukrzycy typu 2.

Wyzwanie na przyszłość

Fundacja uważa, że „wszyscy chorzy na cukrzycę są potencjalnie zagrożeni ryzykiem wystąpienia powikłań odpowiedzialnych za 2/3 zgonów u chorych na cukrzycę, takich jak: ślepota, niewydolność nerek, amputacje kończyn, choroby serca i układu krążenia, otyłość”.

W Polsce – jak czytamy w komunikacie – na leczenie powikłań przeznacza się rocznie ok. 3 mld zł. Stanowi to połowę całkowitych kosztów leczenia cukrzycy w Polsce szacowanych na 6 mld złotych rocznie. W ocenie fundacji to „potwierdza, że organizacja opieki i leczenia diabetologicznego wszystkim potrzebującym stanowi priorytetowe wyzwanie dla systemu opieki zdrowotnej”.

mt