Mechanizmy leżące u podstaw zaburzeń świadomości

W ramach Human Brain Project (HBP), pod kierownictwem naukowców z Uniwersytetu w Liège (Belgia), zbadano nowe techniki, które mogą pomóc w rozróżnieniu dwóch różnych stanów neurologicznych u pacjentów z ciężkim uszkodzeniem mózgu lub w śpiączce.

Wyniki zostały opublikowane w czasopiśmie „eLife”.

Jednym z największych wyzwań w dziedzinie neurologii i intensywnej opieki medycznej jest prawidłowa diagnoza stanu świadomości pacjenta w śpiączce z powodu ciężkiego uszkodzenia mózgu.

Naukowcy z Human Brain Project (HBP) – międzynarodowego projektu skupiającego ponad 500 naukowców, którego celem jest głębsze zrozumienie złożonej struktury i funkcji ludzkiego mózgu poprzez unikalne interdyscyplinarne podejście na styku neuronauki i technologii – badają nowe techniki, które mogą pomóc odróżnić dwa różne schorzenia neurologiczne.

Zespół z Uniwersytetu w Liège (Jednostka Badawcza Świadomości GIGA, Coma Science Group, Wydział Medycyny) i Szpitala Uniwersyteckiego w Liège (Belgia), Universitat Pompeu Fabra (Hiszpania), Vrije Universiteit Amsterdam (Holandia), ocenili stany funkcjonalnych sieci mózgowych jako markery świadomości w celu potencjalnego rozróżnienia między pacjentami z zespołami niereagującego czuwania (UWS) i stanem minimalnej świadomości (MCS).

Badanie objęło 34 zdrowych pacjentów z grupy kontrolnej, 30 pacjentów o minimalnej przytomności i 14 niereagujących przytomnych pacjentów. Pacjenci zostali wysłani z całej Europy do Coma Science Group oraz Szpitala Uniwersyteckiego w Liege, by uzyskać dwie opinie.

– Zaobserwowaliśmy, że w porównaniu ze stanem minimalnej świadomości pacjenci z zespołem niereagującego czuwania wykazywali mniejszą aktywność w sieciach funkcjonalnych, zmniejszoną metastabilność (stan stabilnej łączności funkcjonalnej różny od naturalnego stanu stacjonarnego) i zwiększone sprzężenie łączności funkcjonalnej z ramą strukturalną – wyjaśnia Aurore Thibaut z GIGA Consciousness and Coma Science Group.

– To nowe podejście ujawniło również sieć mózgu, która najbardziej odróżnia stany nieświadome i świadome – sieć obejmującą regiony podkorowe i obszary kory czołowo-skroniowo-ciemieniowej – informuje.

Źródło: www.science.com