Priorytety dla polityki zdrowotnej Polski

Najbardziej palącymi kwestiami wymagającymi uregulowania są zagadnienia o charakterze systemowym – wynika z raportu pt. „Recepta na zdrowie, czyli priorytety dla polityki zdrowotnej Polski” opublikowanego przez Fundację im. Lesława A. Pagi. 

Publikacji raportu towarzyszyła debata w gmachu Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie

– W swojej analizie zakończonej rekomendacjami skupiliśmy się na czterech aspektach sektora. Autorzy przeanalizowali politykę zdrowotną od strony finansowania, sytuacji pacjenta, pracowników ochrony zdrowia oraz rynku farmaceutycznego. Rekomendacje zostały przygotowane z myślą o ostatnim roku kadencji ministra zdrowia i mają na celu wskazanie najważniejszych aspektów, na których należy się obecnie skupić. Co ważne, nie tylko poprzez dofinansowanie służby zdrowia można poprawić jej funkcjonowanie – mówi Ewa Paga, prezes Zarządu Fundacji im. Lesława A. Pagi.

– W chwili obecnej funkcjonują trzy sposoby finansowania systemu ochrony zdrowia, jest to zupełnie niespójne – podkreśla Andrzej Sawoni, prezes Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie.

Z perspektywy pacjenta najważniejsze są implementacje dyrektywy o sfałszowanych produktach leczniczych, chroniącej bezpieczeństwo pacjentów oraz dyrektywy o transgranicznej opiece zdrowotnej, która ułatwi leczenie w placówkach zagranicznych (zobacz więcej). W kwestii finansowania autorzy proponują wprowadzenie rozwiązań umożliwiających dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne oraz współpłacenie za lepszy standard świadczeń zdrowotnych. Apelują także o zakończenie dyskryminacji prawnej podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami (głównie SP ZOZ-ów), m.in. w odniesieniu do możliwości pobierania przez nie opłat.

– Szukanie nowych metod zwiększenia funduszy dostępnych do finansowaniu opieki zdrowotnej jest głównym priorytetem – zaznacza mec. Mariusz Ignatowicz, partner w dziale doradztwa prawno-podatkowego w PwC.

W przypadku rynku farmaceutycznego kluczowe jest uregulowane kwestii dostępności do leków innowacyjnych i zwiększenie budżetu na refundację nowoczesnych terapii, transponowanie przepisów zapobiegających sfałszowaniu leków przy jednoczesnym zabezpieczeniu interesów hurtowni oraz małych i średnich wytwórców oraz liberalizacja zakazu reklamy aptek poprzez zawężenie definicji reklamy, a także ograniczenie sprzedaży leków dostępnych bez recepty przez punkty pozaapteczne co ma zwiększyć bezpieczeństwo farmakoterapii.

– Pakiet onkologiczny i kolejkowy, który ma być wdrożony w przyszłym roku, jest bardzo kontrowersyjny i ma dużo wad legislacyjnych – uważa mec. Paulina Kieszkowska-Knapik, partner w kancelarii prawnej Kieszkowska Rutkowska Kolasiński.

Ostatnią analizowaną kwestią, być może najpilniejszą z punktu widzenia sprawnego funkcjonowania ochrony zdrowia, jest regulacja zawodów medycznych. Od lat stanowi to jedno z najtrudniejszych wyzwań ministra zdrowia. Niezwłocznie należy opracować rozporządzenia określające zakres uprawnień i odpowiedzialności pielęgniarek i położnych w kontekście nowelizacji ustawy o zawodzie. Niemniej ważne jest także implementowanie ustaw o zawodzie dla grup zawodowych nie posiadających regulacji prawnej, jak np. fizjoterapeuci (zobacz więcej). Aby sprawnie przeprowadzić wszystkie zmiany konieczne jest przede wszystkim wyróżnienie znaczenia głosu środowisk w etapie konsultacji w procesie legislacyjnym wszystkich projektów.

– Mimo krótkiej perspektywy czasowej uważamy, że wprowadzenie zalecanych przez nas rozwiązań prawnych i systemowych znacznie poprawi funkcjonowanie służby ochrony zdrowia w Polsce – podsumowuje Ewa Paga.

Raport opracowany został przez młodych ekspertów – stypendystów stworzonego przez Fundację im. Lesława A. Pagi projektu Liderzy w Sektorze Ochrony Zdrowia. Program realizowany jest we współpracy z największymi firmami z tego sektora i skupia osoby zainteresowane zarządzaniem w ochronie zdrowia. Zaproszenie do dyskusji przyjęli obecni goście będący niezaprzeczalnymi specjalistami związanymi z organizacją systemu, jak i doradztwem w ochronie zdrowia od lat.