Najważniejsze informacje na temat wirusa Zika
Wirus Zika zaliczany jest do rodziny Flaviviridae, rodzaju Flavivirus w skład którego wchodzi około 65 różnych, spokrewnionych ze sobą genetycznie i antygenowo wirusów. Wektorem, w którym namnaża się wirus Zika, są stawonogi, komary rodzaju Aedes.
Model wirusa Zika
Manuel Almagro Rivas / CC BY-SA 4.0
Są one również wektorami dla innych wirusów np.: wirusa żółtej gorączki, wirusa Dengue, wirusa Chikungunya, wirusa Zachodniego Nilu i wielu innych. Ze stawonogów zakażenie jest przenoszone na kręgowce. Te gatunki komarów nie występują w Polsce, ale występują w innych częściach Europy.
Charakterystyka zakażeń wirusem Zika:
- Okres inkubacji choroby 3-12 dni od ukąszenia komara;
- 60-80% zakażeń ma charakter bezobjawowy;
- W przypadku wystąpienia objawów najczęściej są nimi: gorączka, wysypka grudkowa, bóle stawów/mięśni, bóle głowy, zapalenia spojówek (objawy te trwają zazwyczaj około 2-7 dni);
- Nie ma swoistego leczenia ani nie istnieje szczepionka;
- Najlepszą ochroną jest zapobieganie ukąszeniom przez komary;
- Jeśli do zakażenia wirusem Zika dojdzie w czasie ciąży, może zostać ono przekazane dziecku – najnowsze dane potwierdzają możliwość zakażenia płodu przez wirusa Zika (wykryto materiał genetyczny wirusa w wodach płodowych);
- W wyniku zakażenia płodu Ziką może dojść do zmian, które objawiają się małogłowiem u noworodków (w Brazylii odnotowano ponad 6000 przypadków urodzeń z małogłowiem, co stanowi 10-krotny wzrost w porównaniu do lat poprzednich, kiedy nie obserwowano na tym terenie zakażeń wirusem Zika);
- Prawdopodobny jest związek między zakażeniem wirusem Zika a syndromem Guillain-Barré;
- Do zakażenia dochodzi w wyniku ukąszenia przez zakażonego komara;
- Potwierdzono także możliwość zakażenia drogą krwi (transfuzja krwi) oraz poprzez kontakty seksualne (wirus utrzymuje się w nasieniu nawet przez 3 tygodnie – 2 miesiące).
Źródło: NIZP-PZH
