Wspomnienie o śp. Władysławie Sidorowiczu
2 sierpnia br. pożegnaliśmy na cmentarzu we Wrocławiu kol. dr. Władysława Sidorowicza – psychiatrę, senatora RP, byłego ministra zdrowia, pierwszego prezesa Dolnośląskiej Rady Lekarskiej, członka Naczelnej Rady Lekarskiej I kadencji.
Władysław Sidorowicz
Urodził się 17 września 1945 r. w Wilnie, był synem lekarza. Już na studiach (AM Wrocław) rozpoczął działalność opozycyjną. Brał czynny udział w strajkach studenckich w marcu 1968 r., wyróżniał wówczas się talentem organizacyjnym, zaangażowaniem, niezłomnymi przekonaniami politycznymi. Represje były dotkliwe – więzienie, relegowanie z uczelni, dwuletni zakaz studiów. Dopiero w 1971 r. władze zezwoliły mu na ukończenie nauki (AM w Łodzi). Uzyskał specjalizację I i II stopnia z psychiatrii.
Od chwili powstania NSZZ „Solidarność” z pełnym zaangażowaniem włączył się do pracy organizacyjnej – był m.in. przewodniczącym Regionalnej, a następnie wiceprzewodniczącym Krajowej Komisji Koordynacyjnej Pracowników Służby Zdrowia, delegatem na I Zjazd Krajowy.
W stanie wojennym internowany do czerwca 1982 r. W latach następnych nie zaprzestał działalności politycznej m.in. jako członek Rady Politycznej „Solidarności Walczącej”, co w emocjonalnym przemówieniu na pogrzebie podkreślił jej twórca Kornel Morawiecki. Brał także czynny udział w pracach podziemnej „Solidarności”, wspólnie m.in. z kol. kol. Aliną Pieńkowską i Elżbietą Seferowicz.
Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w Zespole ds. Zdrowia. Współtworzył zręby Ustawy o Izbach Lekarskich (uchwalonej w maju 1989 r., jeszcze przed wyborami 4 czerwca!), a następnie czynnie włączył się w tworzenie struktury Izb Lekarskich, pracując w Krajowym Komitecie Założycielskim. Jako niekwestionowany lider i autorytet całego środowiska lekarskiego Dolnego Śląska został pierwszym Przewodniczącym Rady Lekarskiej DIL.
W 1991 r. został ministrem zdrowia i opieki społecznej w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego. Brał czynny udział w tworzeniu „Kodeksu Etyki Lekarskiej” na pamiętnym Krajowym Zjeździe Lekarzy w Bielsku. Był jednym z niewielu ministrów zdrowia, który cenił sobie konsultacje z organami Naczelnej Izby Lekarskiej.
Po zakończeniu pracy na stanowisku ministra był m.in. dyrektorem Miejskiego Wydziału Zdrowia we Wrocławiu, radnym Sejmiku Województwa Dolnośląskiego, senatorem VI i VII kadencji z listy Platformy Obywatelskiej, przewodniczącym Komisji Zdrowia w Senacie. Został także wiceprzewodniczącym Komisji Politycznej Zgromadzenia Parlamentarnego NATO w Brukseli.
Kol. Władysław Sidorowicz z pasją angażował się w działalność polityczną i społeczną zawsze był odważny w prezentowaniu swoich przekonań. Umiał spoglądać na problemy szeroko, z perspektywy całego kraju. Lata pracy w strukturach „Solidarności” uwrażliwiły go nie tylko na sprawy organizacyjne opieki zdrowotnej, ale także na problemy socjalne i pracownicze. Był prawdziwym politykiem w najlepszym znaczeniu tego słowa, uczynnym wspaniałym kolegą. Zmarł 24. lipca br. po kilku latach zmagania się z ciężką chorobą, pozostawiając żonę i sześcioro dzieci.
Włodzimierz Bednorz
Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci
lek. Władysława Sidorowicza
I przewodniczącego Dolnośląskiej Rady Lekarskiej w latach 1990-1992,
współzałożyciela Izby, senatora dwóch kadencji,
ministra zdrowia w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego, uczestnika obrad Okrągłego Stołu,
przez całe życie zawodowe związanego z wrocławskimi placówkami ochrony zdrowia.
Rodzinie i Bliskim Zmarłego
wyrazy najgłębszego współczucia
oraz słowa otuchy i wsparcia w trudnych chwilach
składają
lek. Jacek Chodorski – prezes Dolnośląskiej Rady Lekarskiej
oraz członkowie DRL
