Przerwa w wykonywaniu zawodu lekarza
Rzecznik Praw Obywatelskich, analizując sprawę indywidualną dostrzegł, że w ustawie o zawodzie lekarza i lekarza dentysty brakuje jednoznacznych kryteriów stwierdzenia przerwy w wykonywaniu zawodu. W przepisach nie została bowiem określona procedura odwoławcza od rozstrzygnięcia wydanego w tego typu sprawie przez okręgową radę lekarską.
Rzecznik Praw Obywatelskich prof. Irena Lipowicz
To dlatego Rzecznik Praw Obywatelskich prof. Irena Lipowicz zwrócił się do Ministra Zdrowia Bartosza Arłukowicza z prośbą o rozważenie przestawionego problemu i podjęcia działań na rzecz wprowadzenia odpowiednich regulacji zgodnych ze standardami konstytucyjnymi.
Przypomnijmy, że na mocy przepisów ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634 ze zm.), lekarz, który uzyskał prawo wykonywania zawodu albo ograniczone prawo wykonywania zawodu, podlega wpisowi do rejestru prowadzonego przez właściwą okręgową radę lekarską.
„Szczegółowy tryb postępowania w sprawach przyznawania prawa wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty i prowadzenia rejestru lekarzy określa Naczelna Rada Lekarska (art. 8). Na tej podstawie wydana została uchwała Nr 30/10/VI Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 3 września 2010 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania w sprawach przyznawania prawa wykonywania zawodu lekarza i lekarza dentysty oraz prowadzenia rejestru lekarzy (zmieniona uchwałą Nr 5 i 34 z 2011 r.), która nie zawiera jednak rozstrzygnięć w sprawie stwierdzenia przerwy w wykonywaniu zawodu lekarza” – przypomina Rzecznik Praw Obywatelskich.
Nie bez znaczenia, przynajmniej w ocenie RPO, jest brak precyzji art. 2 ust. 3 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, który wskazuje na czynności lekarza niepolegające na udzielaniu świadczeń zdrowotnych i orzekaniu o stanie zdrowia, uznane za wykonywanie zawodu lekarza. W ocenie Rzecznika, „powołany przepis jest bardzo nieprecyzyjny, nie określa bowiem form organizacyjnych i miejsc wykonywania wskazanych czynności, szczególnie prac badawczych w dziedzinie nauk medycznych lub promocji zdrowia, nauczana zawodu lekarza”.
„Wątpliwości tych nie wyjaśnia stanowisko Nr 82/05/IV Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 4 listopada 2005 r. w sprawie interpretacji art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty w zakresie ustalania 5-letniego okresu niewykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty, zwłaszcza, że stanowisko to pozwala tylko a contrario wnioskować, która forma aktywności zawodowej lekarza nie zostanie potraktowana jako wykonywanie zawodu. Powołane stanowisko nie uwzględnia również zmiany ustawy” – uważa Rzecznik Praw Obywatelskich.
„Stwierdzenie przerwy w wykonywaniu zawodu lekarza niewątpliwie dotyczy istotnych praw lekarzy. Problem, jakie działania uważa się za wykonywanie lub niewykonywanie zawodu lekarza i na podstawie jakiej procedury następuje stwierdzenie przerwy w wykonywaniu zawodu oraz kiedy okres niewykonywania zawodu ulega przerwaniu, powinien stać się przedmiotem regulacji ustawowej. Sprawa zbyt daleko wkracza w uprawnienia lekarzy, aby mogła być uregulowana przez samorząd zawodowy, w dodatku w formie stanowiska interpretacyjnego” – czytamy w piśmie.
Pobierz pismo do Ministra Zdrowia
„Ignorantia iuris nocet” (łac. nieznajomość prawa szkodzi) – to jedna z podstawowych zasad prawa, pokrewna do „Ignorantia legis non excusat” (łac. nieznajomość prawa nie jest usprawiedliwieniem). Nawet jeśli nie interesujesz się prawem medycznym, warto regularnie śledzić dział Prawo w portalu „Gazety Lekarskiej” (zobacz więcej). Znajdziesz tu przydatne informacje o ważnych przepisach w ochronie zdrowia – zarówno już obowiązujących, jak i dopiero planowanych.