4 grudnia 2024

Polityka lekowa na cztery lata. Dotarliśmy do ważnego dokumentu

Ministerstwo Zdrowia przedstawiło do konsultacji dokument „Polityka Lekowa Państwa” określający priorytety działań rządu w zakresie gospodarowania lekami w latach 2018-2022.

Foto: pixabay.com

– Polityka lekowa jest integralną częścią polityki zdrowotnej. Posiada również dużo szerszy, gospodarczy wymiar, ze względu na istotną rolę przemysłu farmaceutycznego będącego partnerem w dążeniu do poprawy długości życia i stanu zdrowia obywatel – mówi minister zdrowia Łukasz Szumowski.

Wprawdzie działania profilaktyczne w największym stopniu wpływają na stan zdrowia, ale trzeba pamiętać, że interwencje medyczne (w tym farmakoterapia) są równie istotne. – Każdy z obywateli był, jest lub będzie pacjentem. Rolą decydentów jest zapewnienie sprawnego systemu ochrony zdrowia, który pomaga zapobiegać chorobom, a w sytuacji choroby zapewni możliwie najlepszą opiekę i leczenie farmakologiczne – podkreśla minister Szumowski.

Udostępniona przez resort robocza kopia dokumentu podlega konsultacjom i, jak zastrzegają urzędnicy, nie jest wersją ostateczną. Opracowanie zostało również przesłane Światowej Organizacji Zdrowia, która podjęła się recenzji dokumentu.  Dokument obejmuje perspektywę czterech kolejnych lat i – jak zapowiada wiceminister zdrowia Marcin Czech – powinien zostać zaktualizowany po dwóch latach obowiązywania.

Polityka lekowa państwa ma zapewnić pacjentom szeroki dostęp do skutecznych i bezpiecznych leków oraz przejrzyste i racjonalnie działający system refundacji leków, który wspiera aktywności inwestycyjne na terenie Polski oraz rozwój polskiej gospodarki. W takim duchu zdefiniowano cele strategiczne w dziedzinie gospodarki lekami w Polsce, które wpisują się w kluczowe cele WHO w odniesieniu do polityk lekowych:

  • dostępność – równość w dostępie i przystępność najpotrzebniejszych leków,
  • jakość – jakość, bezpieczeństwo i skuteczność wszystkich leków,
  • racjonalne stosowanie – promowanie efektywnego kosztowo użycia leków przez pracowników służby zdrowia i pacjentów.

Polityka lekowa jest integralną częścią polityki zdrowotnej, stanowi również element polityki społecznej, finansowej i rozwojowej. Dostęp do skutecznych i bezpiecznych leków zaspokajających potrzeby zdrowotne społeczeństwa i przyczyniających się do poprawy jakości życia jest realizowany m.in. poprzez monitorowanie i kontrolowanie procesu dostarczania leku pacjentom na każdym jego etapie.

Wymaga to szczególnej troski z uwagi na znaczenie dla życia i zdrowia pacjentów. Polska może znacznie lepiej wykorzystać potencjał w obszarze badań klinicznych, zapewnić efektywniejszą dystrybucję farmaceutyczną, która dzisiaj zmaga się ze zjawiskami takimi jak „odwrócony łańcuch dystrybucji”, a także wzmocnić nadzór farmaceutyczny, od którego oczekuje się podjęcia działań naprawczych.

W celu osiągnięcia wyznaczonych celów strategicznych zostało ustanowionych 10 priorytetowych celów szczegółowych:

  • poprawienie efektywności wykorzystania środków publicznych w celu osiągnięcia jak najlepszego efektu zdrowotnego,
  • systematyczne poszerzanie katalogu terapii o udowodnionej skuteczności w ramach realizowanego budżetu,
  • poprawienie zasadności angażowania środków publicznych w finansowanie poszczególnych technologii medycznych oraz świadczeń opieki zdrowotnej,
  • systematyczne zmniejszanie udziału pacjenta w finansowaniu leków refundowanych,
  • zapewnienie stabilnego finansowania leków refundowanych,
  • poprawienie poziomu innowacyjności sektora farmaceutycznego w Polsce,
  • zwiększenie bezpieczeństwa i stabilności dostaw leków dzięki większemu udziałowi w rynku leków wytwarzanych w Polsce z uwzględnieniem leków biorównoważnych,
  • zwiększenie eksportu produktów leczniczych, co umożliwi redukcję deficytu w handlu zagranicznym lekami,
  • poprawienie ordynacji lekarskiej i pielęgniarskiej w celu osiągania coraz lepszych efektów leczenia,
  • rozszerzenie dostępu do szczepień ochronnych w celu zmniejszenia zapadalności na choroby zakaźne.

– Konsekwencje finansowe zmian proponowanych w dokumencie są trudne do szacowania ze względu z jednej strony na oszczędności, które przyniosą w perspektywie krótko- i długoterminowej, a z drugiej z powodu koniecznych inwestycji również rozłożonych w czasie i zależnych od tempa zamian legislacyjnych. Przyjęcie dokumentu będzie wymagało wprowadzenia zmian legislacyjnych i związanych z nimi ewolucyjnych zmian dostosowawczych systemu – tłumaczy wiceminister Czech.