Uchwała w sprawie przemocy wobec lekarzy

16 września 2017 r., podczas 24. Sympozjum Środkowo- i Wschodnioeuropejskich Izb Lekarskich zorganizowanego przez Słoweńską Izbę Lekarską w Lublanie, przyjęto uchwałę w sprawie przemocy wobec lekarzy. Poniżej pełna treść dokumentu.

Foto: pixabay.com

„Deklaracja Środkowo- i Wschodnioeuropejskich Izb Lekarskich podjęta w Lublanie”

Biorąc pod uwagę:

• rosnącą rozbieżność między oczekiwaniami populacji europejskiej, związanymi z łatwym dostępem do szerokiej oferty wysokiej jakości świadczeń zdrowotnych, a zdolnością służby zdrowia do ich zapewnienia;
• coraz większy wpływ, jaki wywierają siły ekonomiczne i ograniczenia finansowe na świadczenia zdrowotne, skutkując brakiem pracowników w systemach służby zdrowia;
• fakt, że w przypadku pacjentów może być trudne dokonanie odróżnienia między decyzjami politycznymi a zasadami związanymi ze służbą zdrowia z jednej strony a kompetencjami i osobistą odpowiedzialnością pracowników służby zdrowia z drugiej strony;
• fakt, że lekarze jako profesja w wielu krajach w praktyce nie czerpią pożytków z przepisów dotyczących bezpieczeństwa w miejscu pracy;
• wszystko to powoduje, że w państwach członkowskich dochodzi do ataków na pracowników służby zdrowia i utrudnianie im realizacji świadczeń zdrowotnych;

przedstawiciele Środkowo- i Wschodnioeuropejskich Izb Lekarskich, zgromadzeni w Lublanie, przyjęli następującą deklarację:

(1) tylko bezpieczne środowisko pracy w służbie zdrowia gwarantuje bezpieczną, profesjonalną i wysokiej jakości opiekę zdrowotną dla pacjentów;

(2) jak wszyscy pracownicy, lekarze także mają prawo do bezpiecznego miejsca pracy;

(3) przemoc wobec lekarzy musi być traktowana bardzo poważnie przez zarządzających wszelkimi placówkami służby zdrowia, a policja, prokuratorzy i sędziowie powinni podejmować skuteczne działania;

(4) należy stworzyć plany zapobiegania przemocy, zarówno na poziomie krajowym, jak i instytucji służby zdrowia;

(5) przypadki przemocy muszą być systematycznie dokumentowane z użyciem systemu zgłaszania stworzonego przez organy rządowe i instytucje służby zdrowia;

(6) na wszystkich poziomach sektora służby zdrowia należy wprowadzić przejrzyste i jednoznaczne zasady zerowej tolerancji wobec przemocy i zasady te powinny być publicznie wspierane;

(7) należy rozszerzyć szkolenie lekarzy, by byli w stanie sobie lepiej radzić w sytuacjach zagrożenia i rozładowywać je;

(8) krajowe i europejskie przepisy prawa muszą zapewniać skuteczną ochronę lekarzom, którzy spotykają się z agresją podczas pełnienia obowiązków zawodowych i zwiększać świadomość zagrożeń, na jakie narażeni są lekarze, szczególnie w napiętej sytuacji.

Pamiętając, jak duże znaczenie mają powyższe rozważania dla bezpieczeństwa i dobrostanu lekarzy w dziedzinie ich wpływu na przyszłość pracowników służby zdrowia oraz jakości świadczeń opieki zdrowotnej, sygnatariusze niniejszego dokumentu zwracają się do pracowników służby zdrowia, prawodawców i zarządzających z prośbą o współpracę, wsparcie, promowanie i poszerzanie bezpieczeństwa lekarzy w miejscu pracy.

Izby Lekarskie Krajów Europy Środkowej i Wschodniej uznają bezpieczeństwo lekarzy za zasadniczy czynnik związany z zapewnieniem wysokiej jakości opieki zdrowotnej.

Sygnatariusze:

Stowarzyszenie Lekarzy Albanii
Austriacka Izba Lekarska
Federalna Izba Lekarska BIH (stowarzyszenie zrzeszające izby z 10 kantonów)
Stowarzyszenie Medyczne Republiki Serbskiej
Bułgarskie Stowarzyszenie Medyczne
Chorwacka Izba Lekarska
Czeska Izba Lekarska
Niemieckie Stowarzyszenie Medyczne (federacja lekarska 17 krajów związkowych)
Izba Lekarska Kosowa
Izba Lekarska Macedonii
Polska Naczelna Izba Lekarska
Rumuńskie Kolegium Lekarzy
Serbska Izba Lekarska
Słowacka Izba Lekarska
Słoweńska Izba Lekarska