Izby lekarskie pomagają w dotarciu na protest medyków w Warszawie

Izby lekarskie podjęły się organizacji transportu dla chętnych, którzy chcą wziąć udział w proteście pracowników ochrony zdrowia zaplanowanym na 11 września w Warszawie.

Decyzja o proteście została podjęta przez przedstawicieli samorządów zawodów medycznych oraz przedstawicieli związków zawodowych zrzeszających pracowników ochrony zdrowia. „Zaraz po demonstracji rozstawiamy namioty we wkrótce ujawnionej lokalizacji i zajmujemy ją, wzorem pielęgniarek z 2007 roku” – poinformowano na profilu Porozumienia Rezydentów na Facebooku.

W „białym miasteczku” będzie znajdować duży namiot, w którym codziennie o godz. 10 mają się odbywać konferencje prasowe. Reszta dnia zostanie przeznaczona na warsztaty i panele edukacyjne na temat problematycznych obszarów systemu ochrony zdrowia. Znajdą się tam m.in. stoiska organizacji działających na rzecz pacjentów, które będą informować o swojej działalności i prowadzić prelekcje.

Postulaty Ogólnopolskiego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego Pracowników Ochrony Zdrowia

Na początku sierpnia powstał Ogólnopolski Komitet Protestacyjno-Strajkowy Pracowników Ochrony Zdrowia. Poinformowano o tym w czasie konferencji prasowej, która odbyła się w siedzibie Naczelnej Izby Lekarskiej w Warszawie (więcej TUTAJ).

Celem Komitetu jest przede wszystkim doprowadzenie do pilnych rozmów z premierem Mateuszem Morawieckim. – Wnioskowaliśmy o to już pod koniec czerwca przy okazji uchwalania ustawy o minimalnych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia – mówi przewodnicząca Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych Krystyna Ptok, dodając, że środowisko medyczne czuje się lekceważone przez rządzących.

Najważniejsze postulaty Ogólnopolskiego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego Pracowników Ochrony Zdrowia:

• przyspieszenie wzrostu nakładów na system opieki zdrowotnej do 8 proc. PKB,
• zwiększenie wynagrodzeń pracowników ochrony zdrowia do poziomów średnich w krajach OECD i UE względem średniej krajowej w celu zahamowania emigracji zagranicznej i do sektora prywatnego,
• zwiększenie liczby świadczeń finansowanych ze środków publicznych, ułatwienie dostępności do nich pacjentom oraz podwyższenie ich jakości (m.in. dostęp do nowoczesnych form diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej),
• wzrost liczby pracowników zatrudnionych w systemie ochrony zdrowia do poziomów średnich w krajach OECD i UE, zwłaszcza w obliczu starzenia się społeczeństwa i rosnącego zapotrzebowania na opiekę zdrowotną.