Lektury (nie)obowiązkowe dla lekarzy dentystów

Warto się pochylić nad dwiema publikacjami. W momencie publikowania tego tekstu oczekujemy na ostateczną wersję „Krajowego Planu odchodzenia od amalgamatu stomatologicznego”.

Foto: pixabay.com

Dokument ten, zgodnie z rozporządzeniem UE ws. rtęci (2017 r.), miał być sporządzony przez każde z państw członkowskich do 1 lipca 2019 r. i przesłany Komisji Europejskiej najpóźniej do 1 sierpnia.

9 sierpnia otrzymaliśmy do zaopiniowania i uzupełnienia wersję tego Planu sporządzoną przez Ministerstwo Środowiska. Komentarz z uzupełnieniem zajął nam 4 strony, a za wierszówkę w takich razach przecież nie płacą. Po prostu było co komentować i uzupełniać.

Myślę, że jeśli (wzorem metra w Sevres) istnieje jakiś wzorzec dokumentu ministerialnego opartego na ściągniętych w ostatniej chwili wyrywkowych danych i obiegowych opinii, to ten dokument Ministerstwa Środowiska mógłby się o taki status śmiało ubiegać. Z dokumentu dowiedzieliśmy się np., że na przejściu z amalgamatu na kompozyty stomatolodzy zarobią, bo gram kompozytu i jego ciężar właściwy w porównaniu z analogicznymi parametrami amalgamatu to po prostu taniocha i już możemy liczyć zyski.

Separatory na rynku podobno są, podano nawet takie, które lekarz może sobie sam zamontować (sic!). No tak, recesja idzie, dobrze mieć jakiś fach w ręku.

To chyba dobrze obrazuje, z jakim stanem opieki technicznej nad zamontowanymi separatorami mielibyśmy do czynienia w trakcie eksploatacji. Argumentacja tej części projektu Planu okraszona jest bezpośrednim dowodem skutku, wytykanego przez nas już parę razy, wadliwego wzoru karty przekazania odpadu (minimalna ilość odpadu = 1 kg). Otóż, podobno rocznie wytwarzamy w gabinetach 2,2 tony odpadu amalgamatowego, co po przeliczeniu na statystyczną poradnię mającą kontrakt dawałoby jakieś ćwierć kilo na stomatologa na rok.

Do lektury drugiej publikacji zachęcam z dużo większym przekonaniem, ale i z nieodłączną twórczą obawą, że ktoś podsumuje tę publikację jak ja przed chwilą projekt Krajowego Planu. W naszym nieustająco aktualizowanym kompendium EDM (www.nil.org.pl/edm) zamieściliśmy „Algorytm, czyli Krótki Przewodnik po e-Zdrowiu”. Przyjmując za „narrację” nadchodzące cyfryzacyjne obowiązki, ułożyliśmy diagramy algorytmu decyzyjnego wdrażania e-recepty, oraz dalej – oprogramowania do całej dokumentacji medycznej. Do tych wątków niczym osnowa podpięte są prawie wszystkie dokumenty (informacje, poradniki, ankieta przeprowadzona wśród firm IT), jakie dotąd zamieściliśmy na stronach NIL.

Ważne w naszej izbowej pracy jest to, abyśmy potrafili odejść od przetrawiania bolączek dnia naszego powszedniego i zwrócić swoje zainteresowanie na te aspekty, które dla każdej korporacji są najważniejsze: etyka zawodowa wobec zmieniającego się rynku, granice należytej staranności i – co za tym idzie – odpowiedzialności zawodowej i cywilnej. Na 21 listopada Komisja Stomatologiczna NRL zwołała swoje otwarte posiedzenie, z zaproszeniem wszystkich delegatów-stomatologów na Krajowy Zjazd Lekarzy. I o tym chcemy szerzej porozmawiać, bo z całą pewnością jest o czym.

Andrzej Cisło, wiceprezes NRL