4 października 2024

Przewlekła choroba nerek (przyczyny i skutki)

Światowy Dzień Nerek jest obchodzony od 2006 roku z inicjatywy Międzynarodowego Towarzystwa Nefrologicznego i Międzynarodowej Federacji Fundacji Nerek. Nefrolodzy intensyfikują wówczas swoje działania edukacyjne, które mają na celu podniesienie wśród ludzi świadomości znaczenia nerek oraz informowanie o tym, że choroby nerek są powszechne i jak można je leczyć.

Dr Dariusz Aksamit

Dzień ten obchodzony jest w drugi czwartek marca, w tym roku wypada 12 marca. Z tej okazji dr Dariusz Aksamit, prezes Nefron – Sekcji Nefrologicznej Izby Gospodarczej Medycyna Polska, skupiającej blisko 200 publicznych i niepublicznych oddziałów nefrologicznych, poradni i stacji dializ, przypomina kluczowe fakty o chorobie nerek.

Niewydolność nerek najczęściej rozwija się skrycie, co oznacza, że większość chorych nie odczuwa żadnych objawów aż do chwili, gdy ich nerki są bardzo zniszczone. Dopiero wtedy mogą się pojawić objawy:

  • uczucie ciągłego zmęczenia,
  • trudności z koncentracją,
  • słabszy apetyt,
  • bezsenność,
  • skurcze mięśni, szczególnie występujące w nocy,
  • obrzęki nóg, twarzy,
  • suchość i swędzenie skóry,
  • częste oddawanie moczu, szczególnie w nocy.

Przewlekła choroba nerek najczęściej występuje u osób:

  • chorych na cukrzycę,
  • cierpiących na nadciśnienie,
  • skarżących się na choroby serca, po zawałach, udarach,
  • nadużywających środków przeciwbólowych,
  • otyłych i palących papierosy,
  • mających choroby nerek w rodzinie,
  • po 60. roku życia.

Jak zbadać nerki? Warto zgłosić się do lekarza rodzinnego, który zleci proste badania pozwalające na ocenę funkcji nerek. Są one dostępne w każdym laboratorium i stosunkowo tanie (ok. 10-12 zł):

  • badanie stężenie kreatyniny we krwi (na jej podstawie wylicza się wielkość filtracji kłębuszkowej – eGFR),
  • badanie ogólne moczu,
  • pomiar ciśnienia krwi.

W trosce o zdrowie swoich nerek warto pamiętać o kilku podstawowych zasadach:

  • aktywny styl życia,
  • zdrowa dieta z przewagą warzyw i owoców,
  • umiarkowane używanie soli,
  • ograniczenie ilości cukru w diecie,
  • odpowiednia ilość płynów (ok. 2 litry dziennie),
  • porzucenie nałogów,
  • regularny pomiar ciśnienia krwi,
  • raz do roku badania krwi i moczu.