Założenia projektu ustawy o zdrowiu dzieci

Stanowisko Nr 71/17/P-VII Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 27 października 2017 r. w sprawie projektu założeń projektu ustawy o zdrowiu dzieci i młodzieży w wieku szkolnym w sprawie projektu założeń projektu ustawy o zdrowiu dzieci i młodzieży w wieku szkolnym.

Foto: pixabay.com

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, po zapoznaniu się z projektem założeń projektu ustawy o zdrowiu dzieci i młodzieży w wieku szkolnym, nadesłanym przy piśmie pani Józefy Szczurek-Żelazko – Sekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia z dnia 26 września 2017 r., znak: MDP.0212.1.2017.WS, pozytywnie ocenia ideę zmian przepisów regulujących obszar ochrony zdrowia dzieci i młodzieży w wieku szkolnym.

Prezydium wskazuje jednak, że przedstawiony do zaopiniowania dokument zawierający założenia przyszłej ustawy jest mało precyzyjny i wymaga uszczegółowienia.

Do projektu założeń ustawy o zdrowiu dzieci i młodzieży w wieku szkolnym Prezydium NRL zgłasza następujące uwagi:

1) Rozważenia wymaga poprawność wskazania, że na udzielanie świadczeń zdrowotnych będzie wymagana zgoda przedstawiciela ustawowego ucznia zgłaszana jednorazowo na piśmie przed rozpoczęciem roku szkolnego.

W myśl przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta zgoda na udzielanie świadczeń zdrowotnych powinna być zgłaszana każdorazowo. Pacjent bądź przedstawiciel ustawowy pacjenta powinien otrzymać wszelkie informacje na temat świadczeń medycznych, które będą mu udzielane, a dopiero po uzyskaniu informacji w sposób dla niego zrozumiały powinien wyrazić zgodę na ich udzielenie.

2) W projekcie założeń należy określić zasady współpracy szkoły z gabinetem mieszczącym się poza szkołą a przede wszystkim tryb nawiązywania tej współpracy, z kolei dla gabinetów funkcjonujących na terenie szkoły zasadne jest określenie zasad ich funkcjonowania np. przez maksymalną liczbę dzieci, które będą pod opieką lekarza.

3) Przedmiotowy dokument powinien być uzupełniony o określenie, w jaki sposób i przy pomocy jakich środków mają zostać doposażone gabinety profilaktyki zdrowotnej oraz gabinety stomatologiczne w szkołach. Przedstawione zapisy projektu założeń ustawy nie dają na to pytanie jasnej odpowiedzi. Doprecyzowania wymaga także procedura kwalifikowania gabinetów do programu, w ramach którego mają być doposażone.

4) W przyszłej ustawie należy wyraźnie wskazać, że liczba pozaszkolnych gabinetów stomatologicznych, współpracujących ze szkołą nie będzie sztywno ustalana. Dzięki możliwości współpracy szkoły z różnymi gabinetami stomatologicznymi zapewniona będzie możliwość wyboru przez rodziców gabinetu i lekarza.

5) Na stronie 4 projektu podano, że dla pracowników szkoły, przede wszystkim nauczycieli i wychowawców będą organizowane szkolenia dotyczące sposobu postępowania wobec uczniów przewlekle chorych lub niepełnosprawnych. Przy czym wymieniono, że ww. szkolenia mógłby przeprowadzać lekarz POZ oraz pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania albo higienistka szkolna. Należy określić, że w przypadku osób posiadających choroby rzadkie lub leczone specjalistycznie ww. szkolenia powinny być przeprowadzane również z udziałem specjalistów z danej dziedziny.

6) Na stronie 4 projektu wskazano, iż zalecenia postępowania medycznego wobec uczniów przewlekle chorych, opracowane przez lekarskie towarzystwa naukowe, będą mogły być określone (fakultatywnie) w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw zdrowia – należałoby zmienić charakter ww. zadania z fakultatywnego na obligatoryjny.

7) Na stronie 6 projektu określona jest nowa definicja pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania, rozważenia wymaga czy aktualnie występuje odpowiednia liczba osób spełniająca kryteria zawarte w tej definicji.

8) Na stronie 7 projektu podano, że główny cel ustawy będzie realizowany przez m.in. pomoc w sytuacjach nagłych. Nie jest jasne co należy rozumieć przez sformułowanie „sytuacje nagłe”, kwestia ta wymaga wyjaśnienia. Dodatkowo trzeba zwrócić uwagę, że już dzisiaj istnieje duża rozbieżność sfomułowań używanych przez ustawodawcę na określenie stanu zagrożenia życia czy zdrowia – inaczej określono te sytuacje w art. 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, inaczej w art. 15 ustawy o działalności leczniczej, a jeszcze inaczej w art. 3 pkt 8 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Rodzi się zatem pytanie, czy należy dodawać jeszcze inne określenie stanu nagłego w projektowanej ustawie.

9) Na stronie 8 projektu wymienione zostały zadania pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania albo higienistki szkolnej, należałoby określić, iż w ramach ww. zadań pielęgniarka bądź higienistka powinna wskazać lub pomóc w przejęciu ucznia w leczenie, przez dowolną placówkę stomatologiczną posiadającą umowę z NFZ.

10) Na stronie 12 projektu określono zadania dyrektora szkoły, jednym z nich jest „współdziałanie z pielęgniarką środowiska nauczania i wychowania albo higienistką szkolną i rodzicami w sytuacjach wystąpienia problemów zdrowotnych oraz higienicznych uczniów przez określenie procedur postępowania z uwzględnieniem tajemnicy zawodów medycznych” – należałoby wyjaśnić, jak osoby nie zobowiązane do przestrzegania wyżej określonej tajemnicy byłyby realnie zobowiązane do jej przestrzegania.

Ponadto Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej zauważa, że zakres podmiotowy planowanej ustawy uwzględnia tylko dzieci i młodzież w wieku 7-19 lat. W przypadku zdrowia jamy ustnej, aby osiągnąć zamierzony cel, działania profilaktyczno-lecznicze powinny być rozpoczęte już w wieku przedszkolnym.