PNRL o projekcie rozporządzenia MZ w sprawie chorób zakaźnych
Stanowisko Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z 19 lutego 2021 r. w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego.
Foto: pixabay.com
Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego, o którym poinformował Pan Waldemar Kraska Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia pismem z dnia 1 lutego 2021 r., znak: ZPM.0212.1.2021, stwierdza, że projekt ten powtarza rozwiązania przyjęte w obecnie obowiązującym rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2020 r. w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego (Dz. U. poz. 607, 1054, 1164, 1506, 1550, 1748 i 1942).
Doświadczenia wynikające ze stosowania tego aktu prawnego wskazują natomiast, że niektóre jego przepisy są nieprecyzyjne bądź też powodowały trudności z właściwym ich stosowaniem. Dlatego też wydając nowy akt prawny należałoby te przepisy zmodyfikować lub je doprecyzować.
W ocenie samorządu lekarskiego uzupełnienia wymaga przepis § 3 pkt 4 projektowanego rozporządzenia określający przypadki, w których lekarz zleca transport sanitarny pacjenta do wskazanego szpitala albo miejsca izolacji albo izolacji w warunkach domowych. Przepis ten powinien umożliwić lekarzowi zlecenie transportu sanitarnego nie tylko w przypadku pacjenta, który nie jest w stanie samodzielnie się przemieszczać lub którego stan zdrowia to uzasadnia, ale jednoznacznie wskazywać na taką możliwość w każdym przypadku złożenia przez pacjenta oświadczenia o braku możliwości bezpiecznego przemieszczenia się do szpitala albo miejsca izolacji albo izolacji w warunkach domowych, bez narażenia na zakażenie chorobą zakaźną osób trzecich.
Dotychczasowe doświadczenia z okresu panującej obecnie epidemii wskazują też na ogromne trudności w sprawnym kontaktowaniu się lekarzy z różnymi instytucjami. Dlatego też właściwe jest uzupełnienie § 3 pkt 1 i 2 projektowanego rozporządzenia poprzez wskazanie formy, w jakiej lekarz powinien dopełnić przewidzianych w tych przepisach obowiązków poinformowania szpitala o skierowaniu do niego pacjenta oraz właściwego inspektora sanitarnego o skierowaniu pacjenta do szpitala albo izolacji lub izolacji w warunkach domowych, pozwalającej na skuteczne i szybkie wypełnienie tych obowiązków.
Ponadto sposób, w jaki został zredagowany § 3 ust. 1 projektu rozporządzenia, powoduje, że przepis ten budzi wątpliwości, kto w istocie jest odpowiedzialny za przekazanie osobie skierowanej do izolacji w warunkach domowych z rozpoznaniem zakażenia wirusem SARS-CoV-2 lub zachorowania na chorobę wywołaną wirusem SARS-CoV-2 (COVID-19), nie później niż w siódmej dobie odbywania tej izolacji, wiadomości tekstowej o konieczności skontaktowania się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej, w celu uzyskania informacji o czasie trwania tej izolacji. Wskazane jest więc doprecyzowanie i przeredagowanie tego przepisu w taki sposób, aby jednoznacznie wskazywał podmiot odpowiedzialny za przekazanie tej informacji osobie skierowanej do izolacji w warunkach domowych oraz, że informacja ta przekazywana jest na numer telefonu wskazany przez tę osobę do bezpośredniego z nią kontaktu.