Lekarz kontraktowy pracuje jak najemnik

Z punktu widzenia lekarza różnica pomiędzy udzielaniem świadczeń zdrowotnych w ramach umowy cywilnoprawnej i umowy o pracę nie polega tylko na innym zakresie odpowiedzialności prawnej.

Foto: UMB

Komentuje prof. Janusz Dzięcioł, prorektor UM w Białymstoku:

– Sumienie i rzetelność zawodowa indywidualnego lekarza jest podstawą jego stosunku do pacjenta.

Forma zatrudnienia nie ma tu istotnego znaczenia. Odgrywa jednak bardzo istotą rolę w relacji z pracodawcą.

Lekarz kontraktowy nie wykazuje żadnego zainteresowania sytuacją podmiotu, który go zatrudnia. Pracuje jak „najemnik”, który jest zainteresowany wyłącznie wykonaniem określonego zadania. Przyszłość w zakresie wyboru form zatrudnienia przez pracowników ochrony zdrowia, szczególnie lekarzy, jest nieprzewidywalna.

Uwarunkowana jest systemowymi zmianami w organizacji pracy placówek służby zdrowia. Przy obecnej tendencji regulacji wynagrodzeń, wyjątkowo rozchwianej, uważam, że będzie bardzo trudno utrzymać zatrudnienie na zasadach umów o pracę. Zmiany  zachodzące w środowisku pracowników służby zdrowia działają demobilizująco. W wielu przypadkach nawet wysokie stawki „etatowe” nie są atrakcyjne dla lekarzy specjalistów.

Pomimo gorszych w przyszłości perspektyw życia w wieku emerytalnym wybierają oni elastyczne formy zatrudnienia. Studenci na zajęciach dydaktycznych w klinikach Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku mają możliwość obserwacji pracy i rozmów z lekarzami zatrudnionymi na różnych zasadach. Twierdzą, że informacje uzyskiwane w ramach zajęć w zakresie organizacji ochrony zdrowia i tak nie będą aktualne w chwili podjęcia przez nich samodzielnej pracy. Ma to związek ze stale zmieniającymi się zasadami funkcjonowania podmiotów w ochronie zdrowia i brakiem rozwiązań systemowych.