A co z personelem? Środowisko lekarskie o ustawie o jakości
W ustawie o jakości nie ma wskaźnika dotyczącego personelu medycznego, mimo że warunki pracy są kluczowym aspektem jej poprawy, a zła organizacja pracy może prowadzić do zdarzeń niepożądanych – podkreśla Porozumienie Organizacji Lekarskich (POL), współtworzone przez Naczelną Izbę Lekarską (NIL).
POL przedstawiło szczegółowe uwagi do ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta. Koncentrują się one przede wszystkim na wskaźnikach jakości – w ustawie są one podzielone na trzy obszary: kliniczny, konsumencki i zarządczy.
W ocenie POL to, że nie ma wskaźnika dotyczącego personelu, stanowi „znaczące niedopatrzenie”. „Warunki pracy personelu medycznego są kluczowym aspektem jakości w ochronie zdrowia, a zła organizacja pracy, nierówne traktowanie, przemęczenie i wypalenie zawodowe są jednymi z czynników prowadzących do zdarzeń niepożądanych” – podkreślono w stanowisku opublikowanym na stronie internetowej NIL.
POL ostrzega, że ustalanie wskaźnika klinicznego może być obarczone dużym błędem i skłaniać do budowania groźnego dla pacjenta modelu faworyzowania placówek podejmujących się łatwiejszych przypadków. „Wyższa śmiertelność będzie np. w szpitalach posiadających SOR-y, centra urazowe i placówkach przyjmujących w trybie pilnym pacjentów po wypadkach komunikacyjnych, a niższa np. w placówkach, posiadających oddział chirurgiczny, podejmujący się rutynowych zabiegów planowych” – wskazano.
Wskaźniki jakości ma monitorować Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) i na ich podstawie zmieniać wysokość finansowania placówek. Zastrzeżenia POL budzi jednak fakt, że Fundusz oceni jakość oraz będzie modyfikować wysokość środków finansowych bez możliwości odwołania się do drugiej instancji.
Zdaniem POL w zakresie przewidzianej ustawie autoryzacji, która ma być udzielana przez prezesa NFZ, niewłaściwe jest powierzenie jednej instytucji roli płatnika i autoryzacji – istnieje tutaj potencjalny konflikt interesów związany z przyznawaniem autoryzacji podmiotom wykonującym działalność leczniczą przez prezesa Funduszu.
POL zaproponował, by rozporządzenie określające wskaźniki jakości opieki zdrowotnej było efektem prac zespołu eksperckiego, a nie jedynie decyzji ministra zdrowia. „Udział samorządów zrzeszających przedstawicieli medycznych zawodów zaufania publicznego w opracowywaniu wskaźników jakości opieki medycznej wydaje się nieodzowny w procesie prawidłowego ustalania mierników jakości świadczonej pomocy medycznej” – wskazano w stanowisku.
Zastrzeżenia POL budzi również proponowany skład Rady Akredytacyjnej, gdzie dziewięciu na trzynastu członków będzie reprezentowało stronę rządową, jak i to, że nie ma niezależnego od Ministerstwa Zdrowia organu kontrolującego decyzje Rady. „Trudno zrozumieć w jaki sposób zmniejszenie udziału osób pracujących w ochronie zdrowia lub w organizacjach zajmujących się poprawą jakości na rzecz kandydatów wskazanych przez rząd ma pozytywnie wpłynąć na poprawę jakości” – napisano.
POL zrzesza NIL, Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy (OZZL), Federację Związków Pracodawców Ochrony Zdrowia Porozumienie Zielonogórskie oraz Porozumienie Rezydentów OZZL.