Prof. dr hab. Jerzy Kulczycki (1928-2019)
Prof. dr hab. med. Jerzy Kulczycki, wieloletni kierownik I Kliniki Neurologicznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, neurolog i neuropatolog, zmarł 15.09.2019 r.
Urodził się 21.05.1928 r. we Lwowie. W 1930 r. roku wraz z rodzicami przeprowadził się do Skierniewic, gdzie ukończył szkołę, uzyskując maturę w 1947 roku. W czasie okupacji, w latach 1943-45 należał do AK (obwód Sroka).
Studia medyczne ukończył w 1954 r. na Wydziale Lekarskim Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. Od drugiego roku studiów był zastępca asystenta w Zakładzie Histologii a po dyplomie rozpoczął pracę w Klinice Chorób Nerwowych PAM, gdzie w latach 1957 i 1962 otrzymał kolejne stopnie specjalizacji w dziedzinie neurologii.
W tymże w 1962 r. obronił pracę doktorską, a w roku 1971 habilitował się. Był wybitnie zdolny i pracowity, cechowała go naukowa pasja twórcza. W czasie pracy w klinice szczecińskiej zorganizował od podstaw Pracownię Neuropatologiczną i Pracownię Cytologii Płynu Mózgowo-Rdzeniowego, które wkrótce stały się jednymi z najlepszych ośrodków w kraju oraz były baza dla wielu prac naukowych i kontaktów z zagranica. Specjalizacje z neuropatologii Profesor otrzymał oficjalnie w 1973 r., odbywając staże m. in. w Berlinie i Budapeszcie.
W lutym 1976 r. Profesor objął stanowisko kierownika I Kliniki Neurologicznej IPiN którą to klinikę kierował aż do 1998 roku. Rozwinął w tym czasie wielokierunkową działalność naukową prowadząc wraz z zespołem szeroko zakrojone prace naukowe związane z epidemiologią, diagnostyką i terapią podostrego zapalenia mózgu (SSPE) i wielu innych chorób zwyrodnieniowych mózgu. Nawet po przejściu na emeryturę prowadził badania naukowe, m.in. nad epidemiologią choroby Creutzfeldta-Jakoba w Polsce.
W 1982 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1980 roku zwyczajnym. W swoim dorobku naukowym miał ok. 150 publikacji, kilka podręczników, monografii i wiele rozdziałów w pracach zespołowych. Oprócz intensywnej pracy naukowej, Profesor, prowadząc dużą klinikę, imponował nam, pracownikom kliniki, olbrzymią wiedzą i praktycznym doświadczeniem klinicznym. Był też świetnym dydaktykiem. Przez wiele lat prowadził w ramach CMKP szkolenia dla ordynatorów oddziałów neurologicznych z całej Polski. Był promotorem 8 doktoratów i habilitacji.
Był też członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Neurologicznego, które mu powierzyło na ponad 25 lat (1977-2003) funkcję Redaktora Naczelnego czasopisma „Neurologia i Neurochirurgia Polska”. Był także członkiem licznych, polskich i zagranicznych towarzystw naukowych, kolegiów redakcyjnych oraz członkiem Krajowego Zespołu Specjalistycznego w zakresie neurologii.
Za swą ofiarną i efektywną pracę, działalność w wielu dziedzinach neurologii (neurologia kliniczna, neuropatologia, neuroradiologia, dydaktyka, praca redakcyjna i in.) Profesor Kulczycki był wielokrotnie odznaczony i nagradzany m.in. Krzyżem Oficerskim a następnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i in. Za swoją olbrzymią pracę dydaktyczną otrzymał Medal Jędrzeja Śniadeckiego. Na szczególną uwagę zasługuje nadanie Mu w 1987 roku tytułu Doctora Honoris Causa Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.
Oprócz pełnego zaangażowania w pracę lekarską, naukową i kliniczną, Profesor miał wiele zainteresowań pozazawodowych. Był żeglarzem, do późnego wieku uprawiał narciarstwo. Pisał wiersze – ma w dorobku ok. 100 limeryków. Interesował się astronomią a w wolnych chwilach z wielkim znawstwem naprawiał stare zegary. Interesował się też nowożytną historią wojskowości i był członkiem Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy. Poza tym Profesor Kulczycki był po prostu dobrym człowiekiem o ujmującym i serdecznym stosunku do ludzi, i wysokiej kulturze osobistej.
Z polskiego środowiska medycznego ubyła ważna postać, niezwykły mistrz sztuki neurologicznej. Odszedł szanowany i poważany człowiek i lekarz, oddany pacjentom, szanujący pracę i osiągnięcia innych lekarzy. Żegnaj Profesorze.
Włodzimierz Kuran
