19 marca 2024

Jakie są główne cele ustawy o podstawowej opiece zdrowotnej?

„To kolejna z przełomowych zmian, którą pozytywnie odczują pacjenci, jak również lekarze, pielęgniarki i położne – z uwagi na wzmocnienie roli medycyny i pielęgniarstwa rodzinnego. Od lat apelowało o nią wiele środowisk”.

Foto: newseria.tv

W taki sposób resort zdrowia podsumował podpisanie ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej przez prezydenta Andrzeja Dudę. Co przewidują przepisy?

Celem ustawy jest, jak podkreślono w uzasadnieniu projektu ustawy, zapewnienie kompleksowości i wysokiej jakości podstawowej opieki zdrowotnej, zwanej dalej także „POZ”, oraz stworzenie warunków umożliwiających finansowe motywowanie świadczeniodawców do podnoszenia poziomu jakości udzielanych świadczeń poprzez rozwój zawodowy i współpracę zespołu.

Wdrożenie rozwiązań ustawy ma zwiększyć rolę profilaktyki, edukacji zdrowotnej i personelu medycznego POZ oraz pozwolić na realizację kompleksowej i holistycznej podstawowej opieki zdrowotnej, ukierunkowanej na pacjenta i społeczność lokalną.

W związku z powyższym, problematykę podstawowej opieki zdrowotnej wyodrębniono z ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i uregulowano ją w osobnym akcie prawnym. Ustawa umożliwia świadczeniobiorcy wybór lekarza, pielęgniarki lub położnej:

  • u tego samego świadczeniodawcy,
  • u różnych świadczeniodawców, tj. nietworzących zespołu POZ (do dnia 31 grudnia 2024 r.),
  • będących świadczeniodawcami, tworzącymi zespół POZ.

Dotychczasowe deklaracje wyboru zachowują ważność, jednak wszystkie oświadczenia woli pacjentów o wyborze, złożone do świadczeniodawców nietworzących zespołu POZ, stracą ważność z dniem 31 grudnia 2024 r. Tym samym, w celu zintegrowania opieki nad pacjentem, docelowo każdy pacjent będzie objęty opieką zespołu POZ, w skład którego wchodzą lekarz, pielęgniarka i położna.

Pracę zespołu będzie koordynował lekarz POZ, który będzie rozstrzygał o sposobie planowania i realizacji postępowania diagnostyczno-leczniczego u świadczeniobiorcy. Lekarz POZ będzie odpowiedzialny za planowanie i realizowanie opieki lekarskiej nad świadczeniobiorcą w zakresie działań mających na celu zachowanie zdrowia, profilaktykę chorób, rozpoznawanie i leczenie chorób oraz rehabilitację świadczeniobiorcy.

Pielęgniarka POZ będzie planować i realizować opiekę pielęgniarską nad świadczeniobiorcą i jego rodziną w zakresie promocji zdrowia i profilaktyki chorób, świadczeń pielęgnacyjnych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych. W tym zakresie położna POZ realizować będzie pielęgnacyjną opiekę położniczo-neonatologiczno-ginekologiczną. W ramach posiadanych kompetencji, lekarz, pielęgniarka i położna, wybrani przez świadczeniobiorcę, wydawać będą skierowania na realizację zabiegów i procedur medycznych.

Ustawa wejdzie w życie, co do zasady, z dniem 1 grudnia 2017 r.

Źródło: Kancelaria Prezydenta RP