Stomatologia. Potencjał rakotwórczy

Liszaj płaski jamy ustnej i rak płaskonabłonkowy jamy ustnej mają wspólne kluczowe sygnatury onkogenne – tak wynika z najnowszych badań, których wyniki ukazały się w „Nature”.

Aby zbadać podobieństwa w profilu genowym liszaja płaskiego jamy ustnej (OLP) i raka płaskonabłonkowego jamy ustnej (OSCC), które mogą uzasadniać potencjał rakotwórczy, naukowcy z Rio de Janeiro (Brazylia) pod kierownictwem Cristóvão Antunes de Lanna i Beatriz Nascimento Monteiro da Silva przeanalizowali sygnatury ekspresji genów liszaja płaskiego jamy ustnej i raka płaskonabłonkowego jamy ustnej we wczesnych (esOSCC) i zaawansowanych stadiach (asOSCC).

Opierając się na danych dotyczących ekspresji genów z publicznych baz danych, wykorzystali podejście bioinformatyczne do porównania profili ekspresji, oszacowania składu nacieków immunologicznych zidentyfikowania genów różnicujących i koeksprymowanych oraz zaproponowania domniemanych celów terapeutycznych i powiązanych leków.

Wyniki ich badań ujawniły wzorce ekspresji genów związane z procesami keratynizacji, różnicowania keratynocytów, proliferacji komórek i odpowiedzi immunologicznej wspólne dla liszaja płaskiego jamy ustnej oraz wczesnego i zaawansowanego raka płaskonabłonkowego jamy ustnej, z tworzeniem zrogowaciałej otoczki i szlakami prezentacji krzyżowej przetwarzania antygenu, które są wspólne dla liszaja płaskiego jamy ustnej i wczesnego raka płaskonabłonkowego jamy ustnej.

„Nasze analizy wykazują ekspresję genów w różnych warunkach, niekoniecznie reprezentujących syntezę obecnych w nich białek. Konieczne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób białka ulegają różnej ekspresji w OLP, esOSCC i asOSCC. Byliśmy jednak w stanie podkreślić ważne podobieństwa biologiczne między stanami, które mogłyby nas skierować w stronę lepszego zrozumienia procesu zapalnego, który doprowadziłby do raka” – napisali autorzy.

Źródło: Nauka w Polsce