„Tak” dla wyodrębnienia świadczeń w zakresie transportu medycznego

Stanowisko Nr 15/18/P-VIII Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego.

Foto: pixabay.com

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia Ministra Zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego, o którym Minister Zdrowia poinformował w piśmie z dnia 25 czerwca 2018 r., znak: ASG.4082.158.2018.KoM, zgłasza następujące uwagi do przedmiotowego projektu:

Projekt zmierza w pozytywnym kierunku, tj. wyodrębnienia świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie transportu medycznego. Jednakże istotne jest, aby poszła za tym także odpowiednia wycena tych świadczeń i zabezpieczenie środków finansowych na ich realizację.

Po przeanalizowaniu projektu nasuwają się także wątpliwości, czy w zamierzeniach projektodawcy jest to, aby świadczenia zespołu transportu medycznego były kontraktowane w ramach odrębnego konkursu (wówczas będą mogły do niego przystąpić wszystkie podmioty spełniające wymagania), czy też będzie to dodatkowe świadczenie realizowane przez świadczeniodawców dotychczas realizujących świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu leczenia szpitalnego.

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej proponuje także wprowadzenie w normatywnej części zmienianego rozporządzenia definicji pojęcia transport medyczny.

Ponadto Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej zgłasza następujące uwagi szczegółowe do projektowanego załącznika:

1) w pierwszym wierszu – „Zakres świadczenia” w ust. 1 proponuje się dodać pkt 3 w brzmieniu:

„3) konieczności wykonania w innym podmiocie leczniczym badań diagnostycznych lub konsultacji medycznych niezbędnych w procesie leczenia”.

Zaproponowana zmiana ma na celu umożliwienie zespołom transportu medycznego realizowania transportu w celu wykonania np. CT, rezonansu, konsultacji specjalistycznych, czyli świadczeń niedostępnych w danym szpitalu;

2) w drugim wierszu – „Personel” proponuje się podzielić personel realizujący świadczenia na 3 grupy:

a) zespół z lekarzem, w skład którego wchodzą co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania świadczeń medycznych, w tym lekarz, pielęgniarka lub ratownik medyczny,

b) zespół bez lekarza, w skład którego wchodzą co najmniej dwie osoby uprawnione do wykonywania świadczeń medycznych, w tym pielęgniarka lub ratownik medyczny,

c) w każdym z zespołów jedna osoba posiada uprawnienia do prowadzenia pojazdu uprzywilejowanego (art. 106 ust. 1 z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami; Dz. U. poz. 151 z późn. zm.).

W ocenie Prezydium podmioty zewnętrzne realizujące świadczenia transportu medycznego nie będą w stanie utrzymać w gotowości np. lekarzy różnych specjalności, by spełnić wymaganie wskazane w projekcie („personel jest każdorazowo wskazany w zleceniu”). W związku z tym proponuje się wprowadzenie powyższej standaryzacji zespołów realizujących transporty międzyszpitalne;

3) w trzecim wierszu – „Wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną” proponuje się wprowadzić następujące zmiany:

a) w pkt 1 – „kardiomonitor odrębny lub w opcji defibrylatora”,

b) w pkt 2 – „pulsoksymetr odrębny lub w opcji defibrylatora”,

c) w pkt 5 wyodrębnić:

– „defibrylator z opcją: – monitorowania, – pulsoksymetrii, – kardiowersji, – stymulacji zewnętrznej” i

– „zestaw do intubacji i wentylacji” oraz

– dodać kolejne punkty (pkt 7 i 8):

„7) respirator transportowy, 8) ssak przenośny”.

Uzasadniając proponowaną zmianę należy wskazać, że pacjent w trakcie transportu, zarówno w karetce, jak i poza nią, musi być monitorowany.

W związku z powyższym sprzęt powinien być bezpieczny dla pacjenta i racjonalny z punktu widzenia personelu.

Dodanie wyposażenia wskazanego w pkt 7 i 8 jest związane z transportem pacjentów wymagających użycia respiratora. Podczas takich transportów, często połączonych z diagnostyką, trudno jest wentylować pacjentów aparatem Ambu.